Het is cruciaal om uw toekomst te plannen en uw wensen duidelijk vast te leggen in een document zoals een levenstestament. Dit is vooral belangrijk in het geval van situaties waarin uw wilsbekwaamheid in twijfel kan worden getrokken, zoals bij dementie.
Wilsbekwaamheid betekent dat iemand zelfstandig beslissingen kan nemen en de gevolgen daarvan begrijpt. Voordat u een notariële akte opstelt en ondertekent, is het essentieel om vast te stellen dat u wilsbekwaam bent. Onze notarissen beoordelen dit zorgvuldig bij elke transactie, zoals bij de aankoop van een woning, het opstellen van huwelijkse voorwaarden, of het creëren van een testament of levenstestament.
Het vaststellen van wilsonbekwaamheid is complex en kan variëren afhankelijk van de situatie. Factoren zoals rouw, ziekte of medicijngebruik kunnen tijdelijke wilsonbekwaamheid veroorzaken. Bij twijfel kan de notaris een onafhankelijke specialist raadplegen, zoals een VIA-arts, met uw toestemming.
Dementie betekent niet automatisch dat u wilsonbekwaam bent. Vooral in de beginfase kan iemand met dementie nog steeds wilsbekwaam zijn voor bepaalde beslissingen, zoals het kiezen van een verpleeghuis of dagelijkse keuzes. Het is echter belangrijk om bij de notaris aan te geven als er sprake is van beginnende dementie.
Indien u wilsonbekwaam wordt zonder een levenstestament of volmacht, zal een bewindvoerder of curator worden aangewezen door de kantonrechter om uw financiële zaken te beheren. Voor medische beslissingen kan uw partner of naaste familie optreden als wettelijke vertegenwoordiger. Als er geen vertegenwoordiger beschikbaar is, kan de rechter een mentor aanstellen.
Wilt u meer informatie over het opstellen van een levenstestament? Onze notarissen staan klaar om u te helpen. U bent van harte welkom voor een kosteloos en oriënterend gesprek op een van onze kantoren. Plan uw toekomst met zekerheid en vertrouwen bij ons notariskantoor. Via onze website kunt u direct een afspraak inplannen.
Voor de voorbereiding van het gesprek kunt u hier een checklist downloaden.
Bij het kopen van een woning komt nogal wat kijken. Zeker bij een oudere woning. In een advertentie op Funda of in de koopovereenkomst kun je bijvoorbeeld termen tegenkomen als een ‘ouderdomsclausule’ of de zin ‘As is, where is’. Ze hebben vaak te maken met al dan niet verborgen gebreken van een woning. Je kunt risico lopen als je er zonder meer mee akkoord gaat. Zorg ervoor dat je precies weet waar je straks voor tekent. Een notaris kan je daarbij helpen.
Bij de verkoop van een oudere woning kan de verkoper extra bepalingen in de koopovereenkomst laten opnemen om in bepaalde gevallen zijn aansprakelijkheid te beperken. Zo’n bepaling heet een clausule. Voorbeelden hiervan zijn de ouderdomsclausule, de asbestclausule, de ‘as is, where is’-clausule en de niet-zelfbewoningsclausule. Deze bepalingen staan niet standaard in een modelkoopovereenkomst die veel makelaars hanteren. Op verzoek van de verkoper en/of op aanraden van diens makelaar kunnen deze uitzonderingen aan de koopovereenkomst worden toegevoegd.
De ouderdomsclausule wordt gebruikt om de koper te informeren over de leeftijd van de woning. Het geeft aan dat de koper bekend is met het feit dat oudere woningen vaak gebreken hebben die niet altijd zichtbaar zijn. De aansprakelijkheid van de verkoper wordt door de opname van een ouderdomsclausule beperkt mochten er zich na de verkoop (verborgen) gebreken voordoen. Het gaat hierbij om gebreken waarvan de verkoper niet op de hoogte was ten tijde van de verkoop.
De asbestclausule is een bepaling die wordt opgenomen in de koopovereenkomst van huizen die gebouwd zijn voor 1980. In die periode werd relatief veel asbest gebruikt. De clausule geeft aan dat er asbest kan zijn in de woning en dat de koper bekend is met de speciale maatregelen die genomen moeten worden als het asbest verwijderd moet worden. Bij het kopen van een woning met deze clausule, verklaar je dat je weet dat er asbest in de woning aanwezig kan zijn en dat je de verkoper niet aansprakelijkheid stelt voor de gevolgen daarvan. Als de verkoper wel weet dat er asbest in de woning verwerkt is dan moet hij dat melden.
De clausule ‘as is, where is’ wordt gebruikt in koopovereenkomsten van woningen om zo min mogelijk garanties te geven aan een koper. Het betekent letterlijk dat het vastgoed door de koper wordt gekocht in de staat waarin het zich bevindt en waar het zich bevindt. Deze clausule is bijvoorbeeld te vinden bij woningen die grondig gerenoveerd moeten worden.
Niet elke verkoper heeft zelf in de te verkopen woning gewoond. Bijvoorbeeld als een woningcorporatie of belegger een voormalige huurwoning verkoopt. Dan kan de niet-zelfbewoningsclausule worden gebruikt. Dat betekent dat de verkoper niet op de hoogte is van eventuele gebreken die wel bekend zouden zijn als iemand wel zelf in de woning heeft gewoond. Ook hiermee probeert de verkoper zijn aansprakelijkheid te beperken.
Krijg je met clausules in een koopovereenkomst te maken, dan is het belangrijk om risico’s en mogelijke gevolgen te realiseren. Het is dan ook verstandig om je tijdig te laten adviseren – bijvoorbeeld door een notaris – over de in de koopovereenkomst opgenomen clausules.
In een samengesteld gezin heeft minimaal een van de twee partners kinderen uit een andere relatie. Mogelijk ontstaat er een hechte band tussen de nieuwe partner en de kinderen. Het kan voelen alsof het eigen kinderen zijn. Dan is het fijn als ook die kinderen goed achtergelaten worden wanneer u of uw partner overlijdt. Wat regelt het erfrecht over een samengesteld gezin en wat is het belang van een testament binnen een samengesteld gezin?
In het Burgerlijk Wetboek Boek 4 is het erfrecht geregeld. In artikel 10 lezen we dat na het overlijden de echtgenoot en de eigen kinderen in eerste instantie de erfgenamen zijn. Daarna volgen de ouders van de erflater, samen met de broers en zussen van de persoon die is overleden. Vervolgens worden de grootouders aangemerkt als erfgenaam en tot slot volgen de overgrootouders van de erflater. Zijn er kinderen of heeft de erflater een echtgenoot, dan betekent dit dat de familieleden die daarna in de wet zijn genoemd, volgens de wet geen erfgenaam zijn.
Stel dat Annemarie uit haar relatie met Bernard twee kinderen heeft: Cornelis en Dora. Egbert heeft uit zijn relatie met Francien ook twee kinderen: Geraldine en Herman. Annemarie en Egbert trouwen en krijgen samen nog een dochter: Inge. Na een aantal gelukkige jaren overlijdt Egbert. Er zijn nu vier wettelijke erfgenamen: zijn partner Annemarie en zijn eigen kinderen Geraldine, Herman en Inge.
Ja, dat kan, maar dat is in de wet dus niet automatisch geregeld. Leeft u samen in een samengesteld gezin en wilt u dat uw stiefkinderen ook erfgenaam zijn bij uw overlijden, dan regelt u dit in een testament bij de notaris. In een testament kiest u zelf wie u als erfgenaam wilt aanwijzen. Dat kunnen alle kinderen van de nieuwe partner zijn, maar ook slechts een selectie. Is er geen testament, dan erven alleen de wettige erfgenamen.
Omdat binnen een samengesteld gezin de stiefouders en stiefkinderen op grond van de wet niet automatisch erfgenamen zijn, is het belangrijk om dit in een testament te regelen, wanneer u dit anders wenst. Wist u trouwens dat ook stiefbroers en stiefzussen op grond van de wet niet automatisch elkaars erfgenaam zijn? Ook zij moeten langs bij de notaris als ze dit graag anders zien.
Was er al een testament ten tijde van de vorige relatie, dan is het belangrijk om dit na de scheiding te herzien, zodat de nieuwe partner niet met lege handen achterblijft en de ex-partner er op grond van het testament met de erfenis vandoor gaat. Uw notaris kan u hierover informeren.
Zoals we hierboven al vertelden, zijn alleen de echtgenoot en de eigen kinderen volgens de wet erfgenamen. Bent u dus niet getrouwd en heeft u geen geregistreerd partnerschap met uw nieuwe partner, dan bent u dus wettelijk gezien geen erfgenaam als uw partner overlijdt. Dit kan grote gevolgen hebben, bijvoorbeeld als u in een koophuis woont dat enkel op naam van uw partner staat. In dat geval bent u geen erfgenaam en betekent dit dat u de woning moet verlaten.
De notaris kan u adviseren over het opstellen van een testament en helpt u om na te denken over alle onderdelen die u in een testament kunt opnemen, zodat u niets vergeet. Wilt u een testament opstellen, dan kan dit ook alleen bij de notaris. Belangrijk daarbij is dat de notaris vaststelt dat u niet gedwongen wordt bij het opstellen van het testament en dat het echt uw wil is wat er op papier gezet wordt. De notaris schrijft het testament na uw ondertekening in bij het Centraal Testamentenregister en zorgt ervoor dat het originele testament zorgvuldig wordt bewaard.
Als er na het overlijden nog een ouder achterblijft die het kind heeft erkend of op grond van de wet automatisch als gezaghebbende ouder is aangemerkt, dan krijgt deze ouder de voogdij. Is deze ouder er niet en is hierover niets geregeld in een testament, dan beslist de Raad voor de Kinderbescherming wie de voogdij over het kind krijgt. Wilt u dat uw nieuwe partner bij uw overlijden voor uw kind(eren) kan blijven zorgen, leg dit dan vast in uw testament.
Is uw gezin samengesteld en wilt u meer informatie over het opstellen van een testament, neemt u dan contact op met HJ Notariaat.
Een notariële akte: u heeft er vast wel eens over gehoord of mee te maken gehad. Als u een huis kocht of een testament liet opstellen bijvoorbeeld. Om afspraken vast te leggen, vereist de wet soms om de notaris te bezoeken. Ook voor niet-verplichte zaken kunt u ervoor kiezen deze in een officiële akte laten vastleggen. Alles over de notariële akte, zoals de voordelen, kenmerken en bijzonderheden, leest u in dit artikel.
Een notariële akte is een document met daarin bindende, rechtsgeldige afspraken. Doordat deze afspraken op papier zijn gezet door een notaris, is iedereen verplicht zich hieraan te houden. Stel dat dat onverhoopt niet gebeurt en er onderling niet uitkomt, kunt u met de akte naar de rechter stappen.
In de Nederlandse wet is een notariële akte voor een aantal situaties verplicht gesteld. Anders zijn die eenvoudigweg niet geldig. Het gaat om onder meer:
De notaris heeft de bevoegdheid om een notariële akte op te stellen. Als juridisch specialist informeert en begeleidt de notaris de betrokkenen, zoals de koper en de verkoper. Wat de notaris nog meer doet, is het vaststellen van de identiteit en de wilsbekwaamheid van degenen die betrokken zijn. In een gesprek met u achterhaalt de notaris wat u wilt regelen. Daarbij let een notaris zowel op de zakelijke kant als op uw privésituatie. Als alle afspraken helder zijn, zorgt de notaris voor het bindend vastleggen van alle afspraken in de akte.
U kunt bij het opstellen en tekenen van een notariële akte ook te maken krijgen met een zogenaamde kandidaat-notaris. Deze kandidaat-notaris heeft ook de universitaire opleiding notarieel recht afgerond, maar is niet bij Koninklijk Besluit tot notaris benoemd. Daardoor heeft de kandidaat-notaris alleen dezelfde bevoegdheden als de notaris als eerstgenoemde als waarnemer van de notaris is aangewezen. Op juridisch vlak staan beiden aan elkaar gelijk.
Een notariële akte heeft een aantal kenmerken die niet gelden voor ‘gewone’ overeenkomsten. Zo geldt een door een notaris opgestelde akte als bewijsmiddel bij de rechter. Verder bewaart de notaris de akte in een (digitale) kluis. Daardoor raakt deze nooit verloren.
Een notariële akte heeft daarnaast een aantal bijzonderheden. Ten eerste staat de datum van de akte vast nadat de notaris en de betrokkenen de akte hebben getekend. Heeft u een akte laten opmaken, dan ontvangt u een kopie (een zogeheten ‘grosse’) om te kunnen aantonen dat de afspraken zijn gemaakt.
Stel bijvoorbeeld dat u een huis verkoopt en een koopprijs in een notariële akte hebt opgenomen. Wanneer de koper zich niet aan de betalingsverplichting houdt, kunt u met de kopie direct actie ondernemen zonder eerst naar de rechter te hoeven stappen. Met andere woorden: de notariële akte vormt de basis voor executie. Denk aan het verkopen van goederen van de schuldenaar. Dit geldt voor ieder soort notariële akte.
Anders dan een advocaat, is de notaris een onpartijdige deskundige. Kortom: deze is er niet voor één partij, maar behartigt de belangen van alle betrokkenen. Tot slot blijft de akte eeuwig bewaard. Als een notaris stopt, neemt de vervanger deze over.
Een notariële akte geeft u dus duidelijkheid en zekerheid over gemaakte afspraken. In sommige gevallen is het niet verplicht om een notariële akte op te stellen, maar wel verstandig. Dat kan bijvoorbeeld zijn als u gaat samenwonen of een schenking ontvangt.
Dit soort situaties onderling regelen in een zogenaamde onderhandse akte kan ook, maar heeft een aantal nadelen. Zo staat u sterker bij de rechter met een notariële akte, kunt u een onderhandse akte kwijtraken en is er discussie mogelijk over de wilsbekwaamheid van (een van) de ondertekenaars.
U maakt een afspraak bij een notaris. Het is handig om u alvast voor te bereiden door de relevante documenten door en mee te nemen. De notaris stelt u tijdens het gesprek vragen die nodig zijn om de akte volgens de juiste feiten op te stellen. Vervolgens stelt de notaris de akte op en tekenen de betrokken partijen en de notaris de akte. Een kopie van de akte krijgt u mee naar huis.
Wilt u in de toekomst een bepaald bedrag aan iemand schenken en dat nu al vastleggen, dan noemen we dat een ‘schenking op papier’ of een ‘schuldigerkenning uit vrijgevigheid’. Waar moet u op letten bij een schenking op papier en wat kan de notaris voor u betekenen in dit proces? We vertellen u er alles over in dit artikel.
Stel u weet dat er in de toekomst geld vrijkomt en u wilt hier een deel van schenken aan iemand anders. Of u wilt graag een schenking doen, maar het geld zit nu nog ‘vast’ in uw huis. In dat geval kan er een belastingvoordeel zijn als u besluit te schenken op papier. U laat de schenking in een notariële akte vastleggen en de daadwerkelijke overdracht van het geld vindt dan pas plaats op de datum die u zelf gekozen heeft.
Ouders die hun vermogen willen overdragen op hun kinderen, maken geregeld gebruik van de mogelijkheid om te schenken op papier. Het bedrag dat op papier geschonken is, telt namelijk niet meer mee bij de vaststelling van de hoogte van de erfenis. Hierdoor hoeven de erfgenamen minder erfbelasting te betalen.
De ontvanger van de schenking moet aangifte erfbelasting doen over de schenking op papier. Dat moet in ieder geval als het gaat om een schenking van ouders aan hun kinderen van €6.035 of meer. Gaat het om een schenking aan iemand anders dan een kind, dan moet de ontvanger aangifte erfbelasting doen over een schenking op papier van €2.418 of meer.
Om een belastingvoordeel te halen uit de schenking op papier, moet deze schenking aan een aantal voorwaarden voldoen. Zo moet:
> de schenking op papier worden vastgelegd bij de notaris.
> de schenker ieder jaar ten minste 6% rente betalen aan de ontvanger.
De reden dat de schenker rente moet betalen aan de ontvanger, heeft ermee te maken dat de Belastingdienst de schenking op papier ziet als een schuld. U leent het geschonken bedrag als het ware van de ontvanger, zolang er nog niet daadwerkelijk tot de schenking is overgegaan.
Omdat deze vorm van schenken een schuld oplevert voor de schenker en vermogen voor de ontvanger, valt de schenking op papier voor de inkomstenbelasting in box 3. De schulden en het vermogen van de aangever vinden we immers terug in deze belastingbox. De peildatum voor het opgeven van vermogen en schulden in de aangifte inkomstenbelasting is 1 januari.
Wilt u dat een schenking op papier een belastingvoordeel oplevert, dan is het belangrijk om de schenking vast te leggen in een notariële akte. Voor de aangifte inkomstenbelasting is een onderhandse akte ook al voldoende. Het kan daarom verleidelijk zijn om de gang naar de notaris over te slaan. Toch is dat niet altijd slim.
Bent u voornemens om de schenking nog bij leven uit te betalen en wilt u bijvoorbeeld schenken nadat u uw huis heeft verkocht, dan is het mogelijk om dit vast te leggen in een onderhandse akte. Daarbij is het wel goed om te weten dat een onderhandse akte bij overlijden niet wordt erkend als een schuld. Dit betekent dat kinderen na uw overlijden erfbelasting moeten betalen over de volledige erfenis, inclusief over het bedrag van de schenking op papier dat in een onderhandse akte is opgenomen.
Een notaris stelt bij het vastleggen van een notariële akte vast of u de beslissing om te schenken met uw volle verstand neemt. Ontstaat er op een later moment ruzie over de schenking op papier, dan kan dit voor de rechter een doorslaggevende factor zijn. Tot slot is het een geruststelling dat een notariële akte nooit kwijt kan raken.
Wilt u voorkomen dat uw kinderen bij u overlijden alsnog erfbelasting moeten betalen over de schenking op papier, regel deze schenking dan bij de notaris. HJ Notariaat informeert u graag over de mogelijkheden.
Wanneer iemand overlijdt, moeten de nabestaanden de nalatenschap afwikkelen. Hiervoor gelden wettelijke regels. Het kan zijn dat de overledene een testament heeft opgesteld. In dat geval wordt de nalatenschap afgewikkeld volgens de wensen van de erflater, zoals de overledene genoemd wordt. De erfgenamen, de personen die recht hebben op (een deel van) de erfenis, kunnen ervoor kiezen om de erfenis te aanvaarden, te verwerpen of beneficiair te aanvaarden. Een notaris kan helpen bij het afwikkelen van de nalatenschap.
Het inschakelen van een notaris voor het afwikkelen van de nalatenschap is in de meeste gevallen niet verplicht. Laat de overleden persoon een koopwoning of een ander registergoed na of is een van de erfgenamen minderjarig, dan is het inschakelen van een notaris wél verplicht. Ook wanneer een verklaring van erfrecht nodig is of wanneer u een kopie wilt ontvangen van het testament, gaat u naar de notaris. Hoewel het niet verplicht is om een notaris te betrekken bij het afwikkelen van de nalatenschap, kan het toch raadzaam zijn om een notaris in te schakelen. We vertellen u graag meer over de rol van de notaris bij het afwikkelen van de nalatenschap.
Wanneer iemand overlijdt, is het in eerste instantie belangrijk om na te gaan of er een testament is. Alle testamenten zijn ingeschreven in het Centraal Testamentenregister (CTR). In het CTR staat wie het testament op welke datum heeft opgemaakt en welke notaris het testament opmaakte. Nabestaanden kunnen deze gegevens via de website van het Centraal Testamentenregister digitaal en kosteloos opvragen. Natuurlijk kan een notaris dit ook voor u opvragen.
Als er sprake is van een testament, dan kan daarin een executeur zijn aangewezen voor het afwikkelen van de nalatenschap en het regelen van de uitvaart. Is er geen executeur aangewezen, dan moeten de erfgenamen dit onderling regelen. De executeur die in het testament is aangewezen, mag overigens na het overlijden nog beslissen of hij deze rol op zich wil nemen. Een notaris kan uitleg geven over de rol van de executeur. Ook is het mogelijk om de rol van executeur over te dragen aan de notaris, zodat deze de afwikkeling van de nalatenschap voor u regelt.
Is er geen testament, dan gelden de wettelijke bepalingen uit het Burgerlijk Wetboek. De artikelen van Burgerlijk Wetboek 4 regelen wie de erfgenamen zijn als er geen testament is. Ook staan hierin een aantal bijzondere bepalingen. Zo is degene die de erflater heeft omgebracht, ‘onwaardig om uit een nalatenschap voordeel te trekken’.
Als een erflater schulden heeft, dan kan het verstandig zijn om de erfenis te verwerpen. U doet dan afstand van alle bezittingen en schulden van de overledene. Het betekent ook dat u niet betrokken wordt bij de afwikkeling van de nalatenschap.
Weet u niet zeker of er schulden zijn, dan is het ook mogelijk om de erfenis beneficiair te aanvaarden. Dit regelt u of de notaris bij de rechtbank. U bent dan niet verantwoordelijk als er schulden blijken te zijn. Het betekent ook dat u nog niets uit de boedel van de overledene mag hebben, totdat alle schulden zijn betaald. Bent u het huis van de overledene al aan het leegruimen voordat de schulden zijn betaald, let er dan op dat u niets uit de boedel mag meenemen of verkopen. Volgens de wet heeft dit namelijk als gevolg dat u de erfenis niet beneficiair, maar zuiver aanvaardt. Door iets mee te nemen, gedraagt u zich immers als erfgenaam. Bij zuivere aanvaarding bent u verantwoordelijk voor zowel de schulden als de bezittingen van de erflater.
Minderjarige kinderen kunnen de erfenis nooit zuiver aanvaarden. Zij dienen een keuze te maken tussen beneficiair aanvaarden of verwerpen.
Bij het afwikkelen van de nalatenschap moeten veel zaken worden geregeld. Pensioenfondsen moeten worden aangeschreven over uitkeringen, abonnementen moeten opgezegd worden, de laatste aangifte inkomstenbelasting van de overledene moet worden gedaan en u moet aangifte voor de erfbelasting doen. Daarnaast moet de nalatenschap verdeeld worden onder de erfgenamen die de erfenis aanvaard hebben.
Nadat alle praktische zaken zijn geregeld, is het belangrijk om in kaart te brengen wat de omvang van de nalatenschap is. Welke bankrekeningen zijn er? Staan er registergoederen op naam van de overledene? Staan er nog facturen open? Zijn er leningen?
Zijn er schulden, dan moeten deze eerst betaald worden, voordat de bezittingen over de erfgenamen verdeeld kunnen worden. U kunt ervoor kiezen om zaken uit de boedel te verkopen, om zo de schulden te voldoen. Vraag bij beneficiaire aanvaarding altijd advies voor het verkopen van spullen, om problemen op een later moment te voorkomen.
Zijn alle schulden betaald, is de erfbelasting afgedragen aan de Belastingdienst en is er duidelijk wat er aan bezittingen overblijft, dan is het tijd voor het definitief afwikkelen van de nalatenschap en het verdelen van de bezittingen.
De notaris kan u helpen bij het maken van de keuze om de erfenis zuiver te aanvaarden, beneficiair te aanvaarden of de erfenis te verwerpen. Ook kan de notaris de nalatenschap voor u afwikkelen. Zeker als er meer erfgenamen zijn, kan het afwikkelen van de nalatenschap voor spanningen tussen de erfgenamen zorgen. Aan de hand van het testament of de wet, zorgt de notaris ervoor dat eenieder krijgt waar hij of zij recht op heeft.
Ook kan het zijn dat u veel emoties ervaart bij het afwikkelen van de nalatenschap. In dat geval kan het prettig zijn dat een onpartijdige derde met u meedenkt over de afwikkeling. De notaris heeft bovendien kennis van het erfrecht en het belastingrecht.
Bent u erfgenaam of wilt u in een testament regelen dat de nabestaanden weten waar zij aan toe zijn? Neemt u dan contact op met HJ Notariaat.
Als iemand overlijdt, is een testament hét document waarin staat wat er met zijn of haar vermogen gebeurt. Een prettige manier om er zeker van te zijn dat wat u achterlaat, terecht komt bij de personen en instanties die u zelf hebt aangewezen. Er kan sprake zijn van één of meer erflaters: personen die het vermogen ontvangen. Wat minder bekend is, is het zogenaamde tweetrapstestament. Wat een tweetrapstestament is en welke (fiscale) voor- en nadelen aan deze constructie kleven, leest u in dit artikel.
Het tweetrapstestament is, zoals de benaming als zegt, een testament waarin in feite twee stappen zijn verwerkt. De eerste stap (‘trap’) is dat als iemand overlijdt, de langstlevende partner in eerste instantie de enige erflater is. Overlijdt ook deze langstlevende ouder, dan volgt de tweede stap. De kinderen van de overleden ouders erven op dat moment alsnog ook vermogen uit de nalatenschap van hun eerder gestorven ouder.
Degene die als eerste het gehele vermogen erft, heet de ‘bezwaarde’. De erflater is namelijk bezwaard met een voorwaarde, namelijk dat het vermogen van de overlevende dat over is gebleven na zijn of haar overlijden, terug gaat in de nalatenschap. In het testament staat vervolgens wie dit restant ontvangt: de kinderen. Deze kinderen krijgen ook wel de benaming de ‘verwachter’. De verwachters zijn al wel erfgenaam onder de opschortende voorwaarde dat de eerste erfgenaam (hun andere ouder) ook overlijdt.
Een tweetrapstestament is van invloed op de erfbelasting. Bij een dergelijke constructie is er zowel erfbelasting verschuldigd bij het eerste als bij het tweede overlijden. Soms is dit fiscaal gunstig, soms juist niet. In dat laatste geval is het raadzaam om voor een andere testamentvorm te kiezen.
Bij een tweetrapstestament erven de kinderen nog niets bij het overlijden van de eerste ouder, ook niet op papier. De langstlevende partner heeft een vrijstelling van maximaal € 680.645 in 2022. Dat is aanzienlijk meer dan het bedrag dat kinderen mogen aftrekken van hun geërfde vermogen voordat ze erfbelasting afdragen. Die vrijstelling ligt namelijk op € 21.559 in 2022. Voor alles wat er dan nog overblijft aan vermogen, betalen zowel de langstlevende ouder als de kinderen 10% erfbelasting over de eerste € 130.425 en 20% op alles wat daarboven ligt.
Het meest in het oog springende voordeel van een tweetrapstestament in vergelijking met de ouderlijke boedelverdeling en de wettelijke verdeling, is dat er bij het eerste overlijden minder erfbelasting wordt afgedragen. Afhankelijk van de situatie, hoeven de kinderen dan ook minder erfbelasting te betalen als de langstlevende ouder ook overlijdt.
Hoe dan ook wordt het betalen van de erfbelasting deels uitgesteld. De langstlevende partner bespaart erfbelasting, zolang het af te dragen bedrag onder de vrijstelling van € 680.645 (in 2022) blijft. Als er in een testament is gekozen voor de ouderlijke boedelverdeling en wettelijke verdeling, moet de langstlevende daarentegen erfbelasting aan zijn of haar kinderen voorschieten, al krijgen ze het vermogen alleen nog op papier. Bij een tweetrapstestament hoeft de langstlevende geen erfbelasting af te dragen over de nalatenschap die hun kinderen uiteindelijk toekomt.
Wat te doen? Kiest u voor een ‘reguliere regeling’ in uw testament of voor een tweetrapstestament? In ieder geval is het vanuit fiscaal oogpunt niet zinvol om voor een tweetrapstestament te kiezen, als de kinderen zonder tweetrapstestament al niet meer krijgen dan hun vrijstelling. Vaak is het ook niet gunstig als de langstlevende met tweetrapstestament meer ontvangt dan de vrijstelling, omdat de tarieven boven de vrijstellingen gelijk zijn.
In de praktijk ligt een en ander ingewikkelder. Er zijn diverse factoren die meespelen in de vraag of een tweetrapstestament een voordelige keuze is. Denk aan de mate waarin het vermogen slinkt in de jaren dat de langstlevende ouder nog leeft, in hoeverre de waarde van het vermogen stijgt of daalt, eventuele estate planning, toekomstige fiscale wijzigingen en last but not least het aantal jaren dat de langstlevende ouder nog doorleeft.
Zo geldt voor de tarieven bij een tweetrapstestament dat het tijdstip van overlijden van de desbetreffende ouder niet bepalend is voor de hoogte daarvan. De kinderen dragen altijd erfbelasting af op basis van de tarieven die gelden op het moment van het overlijden van de langstlevende ouder. Dat is anders dan bij de ouderlijke boedelverdeling en wettelijke verdeling, waarvoor het moment van overlijden van de desbetreffende ouder bepalend is. Bij enorme tariefstijgingen is dat dus ongunstig in het geval u voor een tweetrapstestament kiest.
Vanwege de complexiteit van dit onderwerp is het voor het opstellen van uw testament aan te bevelen om u te laten adviseren en bijstaan door een notaris. Deze kent alle ins en outs van testamenten en de fiscale gevolgen die uw keuzes hebben. Want simpelweg uitgaan van de vuistregel dat een tweetrapstestament fiscaal met name geschikt is voor gevallen waarin de nalatenschap een omvang heeft die kleiner is dan de vrijstelling voor de langstlevende, is in veel gevallen te kort door de bocht als u zo min mogelijk erfbelasting wilt (doen) afdragen.
Uit het coalitieakkoord bleek al dat de regeringspartijen van plan waren om de schenkingsvrijstellingen zoals we ze nu kennen, aan te pakken. Afgelopen juli beschreven we in een blog het voornemen om met name de schenkingsvrijstelling voor de eigen woning af te bouwen en in 2024 zelfs helemaal af te schaffen.
De plannen uit het coalitieakkoord zijn inmiddels verder uitgewerkt. Op Prinsjesdag diende staatssecretaris van Financiën, Marnix van Rij, bij de Tweede Kamer het wetsvoorstel Belastingplan 2023 in. Naast de schenkingsvrijstellingen is er in het Belastingplan 2023 ook aandacht voor de hoogte van de overdrachtsbelasting. Wat betekent dit wetsvoorstel voor de consument en wat kan de notaris hier voor rol in spelen?
Zoals we in onze eerdere blog al beschreven, was de regering van plan om de schenkingsvrijstelling voor de eigen woning te verlagen. Op dit moment is het nog mogelijk om een persoon die tussen de achttien en veertig jaar oud is, eenmalig een bedrag van € 106.671 (de zogenoemde jubelton) te schenken. Het geschonken bedrag moet de ontvanger gebruiken voor het aankopen of verbouwen van een woning, het afkopen van het recht van erfpacht of voor de aflossing van de eigenwoningschuld.
In het wetsvoorstel staat dat de schenkingsvrijstelling voor de eigen woning per 1 januari 2023 wordt verlaagd tot € 28.947. Per 1 januari 2024 geldt er geen schenkingsvrijstelling meer die specifiek toeziet op de eigen woning. In het coalitieakkoord werd ook al gesproken over deze afschaffing en in dat opzicht laat het wetsvoorstel dan ook weinig verrassends zien.
Tot op heden was het mogelijk om gespreid over drie opeenvolgende jaren te schenken. Dit kan een optie zijn als u niet direct over het volledige bedrag beschikt, maar wel graag maximaal gebruik wilt maken van de schenkingsvrijstelling. In het coalitieakkoord werd al gesproken over het beperken van deze spreidingsmogelijkheid. Wie in 2022 nog gebruikmaakt van de schenkingsvrijstelling, kan het bedrag slechts over twee jaar spreiden en de spreidingsmogelijkheid voor schenkingen gedaan na 2022 vervalt, zo spraken de partijen met elkaar af. In het wetsvoorstel zijn deze afspraken overgenomen. Wie gespreid wil schenken voor de eigen woning en maximaal gebruik wil maken van de jubelton, zal dus in 2022 het eerste deel van de schenking moeten verrichten en in 2023 het resterende deel.
Het afschaffen van de jubelton en het beperken van de spreidingsmogelijkheid komen nagenoeg overeen met de afspraken die gemaakt zijn in het coalitieakkoord. Dat ligt iets anders voor de verhoging van de overdrachtsbelasting. In het coalitieakkoord spraken de partijen met elkaar af dat het tarief van de overdrachtsbelasting omhoog zou gaan van 8 naar 9%. In het wetsvoorstel is dit tarief nog iets hoger, namelijk 10,4%. Wie vanaf 1 januari 2023 een woning koopt, maar er niet zelf (al dan niet tijdelijk) in gaat wonen, betaalt 10,4% belasting over de waarde van de woning.
De regering vindt het nodig om de overdrachtsbelasting te verhogen, omdat zo de positie van starters en doorstromers verbetert ten opzichte van beleggers. Jarenlang was het algemene tarief voor de overdrachtsbelasting 6%. Vanaf 1 januari 2021 is dit verhoogd naar de 8% zoals we dat nu kennen. Het tarief van de overdrachtsbelasting gaat per 1 januari 2023 dus opnieuw omhoog. Voor mensen die een woning kopen om er zelf in te gaan wonen, verandert het wetsvoorstel niets. Starters onder de 35 jaar betalen geen overdrachtsbelasting en kopers vanaf 35 jaar die de woning als hoofdverblijf gaan gebruiken, betalen twee procent overdrachtsbelasting.
Een schenkingsovereenkomst kunt u zelf opstellen. Daarvoor is inmenging van een notaris niet verplicht. Toch kan het, zeker wanneer het gaat om grotere bedragen, raadzaam zijn om een notaris in te schakelen. De notaris is op de hoogte van de laatste wet- en regelgeving en kan u informeren over de mogelijkheden van gespreid schenken en de fiscale voordelen die daarmee samenhangen.
De schenkingsovereenkomst kunt u bij de notaris laten vastleggen in een notariële akte. Deze akte kunt u gebruiken als bewijs van uw schenking wanneer de Belastingdienst hier vragen over heeft. Daarnaast is de notariële akte op ieder moment op te vragen en kan deze bij uw overlijden veel duidelijkheid bieden voor uw nabestaanden.
Wilt u in 2022 nog gebruikmaken van de jubelton of wilt u meer informatie over gespreid schenken, neem dan contact op met HJ Notariaat.
Veel mensen gaan ongehuwd samenwonen en realiseren zich niet wat de gevolgen zijn als ze op een zeker moment uit elkaar gaan. Hoe zit het in zo’n geval bijvoorbeeld met de kinderen en de alimentatie die betaald moet worden? In dit artikel bespreken we de risico’s van ongehuwd samenwonen en vertellen we u ook wat de notaris voor u kan doen om de risico’s van ongehuwd samenwonen in te perken.
Steeds meer mensen kiezen ervoor om ongehuwd te gaan samenwonen. De norm van eerst trouwen en dan pas samen in een huis gaan wonen, is al jaren aan het verschuiven. Bij een huwelijk of een geregistreerd partnerschap zijn er vooraf afspraken gemaakt over wat er gebeurt als u en uw partner uit elkaar gaan. Wanneer u ongehuwd gaat samenwonen, dan moet u deze afspraken apart maken in een samenlevingsovereenkomst of een samenlevingscontract, als u hiervoor iets wilt regelen. Een notaris kan u helpen bij het opstellen hiervan, zodat u hierbij niets over het hoofd ziet.
Zeker als er kinderen in het huishouden wonen, is het belangrijk dat zaken goed geregeld zijn. Wist u bijvoorbeeld dat de ouders van een kind dat binnen een huwelijk of een geregistreerd partnerschap geboren wordt, automatisch zeggenschap over een kind hebben en er bovendien automatisch een familiaire betrekking ontstaat?
Bij ongehuwd samenwonen is dat niet zo. De moeder waaruit het kind geboren is, krijgt in dit geval automatisch het gezag. De moeder is ook de enige juridische ouder. De andere ouder moet het kind eerst erkennen om de familiaire betrekking met het kind te laten ontstaan en een juridische ouder te worden. Het erkennen van een kind kan zowel voor als na de geboorte. Een (juridische) familiaire band met het kind hebben, betekent dat de ouder en het kind erfgenamen van elkaar zijn. Dat betekent dat zij bij het overlijden van een van hen, meedelen in de erfenis.
Wil de partner naast de familiaire band ook juridisch zeggenschap hebben over het kind, dus bijvoorbeeld inspraak hebben in medische behandelingen en een stem hebben in de schoolkeuze, dan kan deze na de geboorte het gezag over het kind aanvragen. Omdat het eenhoofdig gezag wijzigt in een gezamenlijk gezag, moeten de partner en de moeder dit samen via een verzoekschrift bij de rechtbank aanvragen. Voor het aanvragen van gezamenlijk gezag is geen termijn gesteld. Dat kan dus ook ruim na de geboorte. De moeder moet dan nog wel steeds samen met de ouder die het gezag wil krijgen, het gezamenlijk gezag aanvragen. Wanneer de ouders uit elkaar gaan, blijkt dat in de praktijk vaak een struikelblok om het gezamenlijk gezag alsnog te regelen. De ervaring leert daarom dat het goed is om, indien mogelijk, het gezamenlijk gezag kort na de geboorte te regelen.
Dit zijn al twee zaken die u apart moet regelen als u ongehuwd gaat samenwonen. Maar ook als er geen kinderen in het spel zijn, kan ongehuwd samenwonen nadelige gevolgen hebben wanneer u besluit uit elkaar te gaan. Zo zijn de partners zonder huwelijk of geregistreerd partnerschap niet zonder meer financieel verantwoordelijk voor elkaar. Dat betekent ook dat er bij het einde van de relatie geen alimentatieverplichting naar elkaar bestaat. Dit kan grote gevolgen hebben als er een verschil in inkomen is of als de ene partner veel meer werkt dan de andere partner en het huis bijvoorbeeld nog niet verkocht is.
Overigens is dit niet van toepassing op de kinderalimentatie. Als de ouders besluiten uit elkaar te gaan en het kind is erkend, dan gebeurt het vaststellen van de kinderalimentatie op dezelfde manier als wanneer er sprake zou zijn van een echtscheiding.
Als ongehuwd samenwonenden bent u geen erfgenamen van elkaar. Als u hiervoor niets regelt, dan betekent dit dat de erfgenamen de bezittingen van de overleden partner erven en dat u nergens aanspraak op kunt maken. Woont u ongehuwd samen met de persoon die overlijdt, dan bent u door het overlijden dus niet alleen uw partner kwijt, maar mogelijk ook het dak boven uw hoofd.
Wilt u na het lezen van bovenstaande wél dat alles goed is geregeld bij een scheiding of overlijden? De notaris kan u begeleiden bij het opstellen van een samenlevingsovereenkomst. Hierin legt u alle afspraken vast voor het geval u uit elkaar gaat of een van de partners komt te overlijden. Meer weten? Neem gerust contact met ons op.
Het beneficiair aanvaarden van een erfenis is een van de drie mogelijkheden die er zijn, wanneer een erflater overlijdt en er erfgenamen zijn. De andere opties zijn het zuiver aanvaarden en het verwerpen van een erfenis. In dit artikel gaan we in op wat beneficiair aanvaarden inhoudt, hoe de vereffeningsprocedure eruitziet en wat de rol van de notaris hierin is.
Wanneer u erfgenaam bent en u vermoedt dat de schulden van de nalatenschap hoger zijn dan de bezittingen of u bent er niet van op de hoogte of er schulden zijn, dan kunt u ervoor kiezen om de erfenis beneficiair te aanvaarden. U krijgt dan wel de erfenis, maar indien er schulden zijn, bent u daarvoor niet aansprakelijk.
Alle erfgenamen krijgen afzonderlijk de keuze of, en zo ja, hoe zij de erfenis willen aanvaarden. Erfgenamen die jonger zijn dan achttien jaar, kunnen de erfenis enkel beneficiair aanvaarden of verwerpen. Zij hebben dus niet de keuze voor zuivere aanvaarding, zodat zij altijd worden beschermd zijn tegen eventuele schulden.
Kiest een van de erfgenamen voor het beneficiair aanvaarden van de erfenis, dan gelden er bijzondere regels voor de afwikkeling van de nalatenschap. Beneficiair aanvaarden van een erfenis brengt meer administratie met zich mee dan een zuivere aanvaarding. Het is belangrijk dat dit proces goed verloopt, omdat anders het risico bestaat dat de erfgenaam toch aansprakelijk is voor de schulden. De notaris kan hierin een belangrijke rol spelen.
Voor het beneficiair aanvaarden van een erfenis, vult u het formulier Verklaring nalatenschap in. Dat doet u bij de rechtbank die hoort bij de gemeente waarin de overleden persoon op het moment van overlijden woonde. Vult u het formulier in bij de notaris, dan zorgt deze ervoor dat het formulier bij de juiste rechtbank uitkomt.
Als er meerdere erfgenamen zijn, dan maken zij ieder afzonderlijk een keuze over het aanvaarden van de erfenis. Aanvaardt een van de erfgenamen beneficiair, dan hebben alle erfgenamen die nog geen keuze hebben gemaakt vanaf dat moment drie maanden de tijd om een keuze te maken. Kiezen ze zelf niet voor het aanvaarden of verwerpen van de erfenis, dan aanvaarden ze de erfenis na drie maanden automatisch beneficiair.
Welke keuze de verschillende erfgenamen ook maken, indien een van hen besluit beneficiair te aanvaarden, dan moet de hele erfenis worden afgewikkeld volgens de vereffeningsprocedure die hoort bij beneficiaire aanvaarding.
De keuze voor het beneficiair aanvaarden moet u doorgeven aan de rechtbank. Hiervoor betaalt u griffierecht. De rechtbank rekent griffierecht per aanvraag en niet per persoon. Het kan daarom handig zijn om de aanvraag samen met de andere erfgenamen in te dienen om zo kosten te besparen. Het griffierecht bedraagt in 2022 € 134 per aanvraag.
Alle erfgenamen die de erfenis beneficiair aanvaard hebben, moeten met elkaar de erfenis vereffenen, zoals dat heet. Dat betekent dat zij gezamenlijk de erfenis moeten afwikkelen volgens de wettelijke regels. Het is raadzaam om een van de erfgenamen aan te wijzen als uiteindelijke vereffenaar, die optreedt namens de overige erfgenamen. Zij dienen hiervoor een machtiging af te geven.
Met het eventuele geld en de spullen van de erflater, lossen de erfgenamen de schulden van de erflater af. Zijn de schulden hoger dan de bezittingen, dan verdelen de erfgenamen het geld eerlijk over de schuldeisers. Ook hiervoor gelden speciale regels, omdat sommige schuldeisers meer recht op aflossing hebben dan andere schuldeisers.
Hierbij is het belangrijk dat de wet tot op de letter wordt gevolgd. Schiet een van de vereffenaars verwijtbaar tekort als het gaat om de verplichtingen die deze vanuit de wet heeft, dan kunnen schuldeisers de schulden toch verhalen op het eigen vermogen van de erfgenaam die beneficiair aanvaard heeft. Het inroepen van de hulp van een notaris kan dit helpen voorkomen.
Blijft er na de vereffening geld over, dan verdelen de erfgenamen dit onderling over alle personen die de erfenis zuiver of beneficiair aanvaard hebben.
Bij HJ Notariaat hebben we veel ervaring met de vereffeningsprocedure. Wilt u zeker weten dat de erfenis volgens de regels wordt afgewikkeld, dan kunnen wij dit voor u regelen. Neem contact met ons op voor een afspraak.
In het coalitieakkoord spraken de regeringspartijen af om de schenkingsvrijstelling eigen woning per 1 januari 2023 te verlagen tot € 27.231 en deze belastingvrijstelling per 1 januari 2024 helemaal af te schaffen. Wat betekent dit als u als ouder nog een bedrag aan uw kind wil schenken ten behoeve van de eigen woning? We vertellen u er alles over in dit artikel.
Op dit moment is het mogelijk om een persoon tussen de 18 en de 40 jaar eenmalig een bedrag van € 106.671 te schenken voor de eigen woning. De ontvanger moet dit bedrag aan de eigen woning besteden. Dit betekent dat deze het geld kan gebruiken voor de aankoop van een eigen woning, maar ook voor de verbouwing, voor de afkoop van het recht van erfpacht, voor het aflossen van de eigenwoningschuld of voor de afbetaling van een restschuld van een eerder verkochte woning.
Het is niet nodig om het bedrag in een keer te schenken. U kon er tot op heden nog voor kiezen om de vrijstelling over maximaal drie opeenvolgende jaren uit te spreiden. In de praktijk betekent dit dat u in het ene jaar bijvoorbeeld de eerste € 50.000 overmaakt, een jaar later € 30.000 en in het derde jaar maakt u het restant van de schenkingsvrijstelling over, dus € 26.671 (als we even uitgaan van het bedrag in 2022). Dit is vooral handig als u niet ineens over het volledige bedrag van de schenkingsvrijstelling beschikt, maar toch maximaal gebruik wilt maken van de belastingvrijstelling.
De hierboven genoemde schenkingen hebben allemaal betrekking op de eigen woning en de bedragen zijn voor iedereen hetzelfde, ongeacht de familierelatie. Voor het schenken van ouders aan kinderen gelden ook nog een aantal extra schenkingsvrijstellingen. In 2022 gaat het dan jaarlijks om een bedrag van € 5.677 dat zij belastingvrij kunnen schenken.
Naast de jaarlijkse schenkingsvrijstelling zijn er op dit moment ook nog een aantal verhoogde vrijstellingen. De schenkingsvrijstelling voor de eigen woning is er daar een van. Omdat die losstaat van de familierelatie, geldt die natuurlijk ook voor ouders die hun kinderen een bedrag voor de eigen woning willen schenken. Volgt uw kind een dure studie die minimaal € 20.000 per jaar kost (exclusief levensonderhoud), dan is het mogelijk om eenmalig gebruik te maken van de schenkingsvrijstelling voor de dure studie van uw kind. Deze schenkingsvrijstelling bedraagt € 56.724 in 2022. Tot slot is er ook nog een schenkingsvrijstelling die niet gekoppeld is aan een bestedingsdoel. Het is mogelijk om binnen deze vrijstelling € 27.231 (bedrag 2022) belastingvrij aan uw kind te schenken.
Voor zowel de schenkingsvrijstelling voor de eigen woning, als de schenkingsvrijstelling voor de dure studie, als de vrij te besteden schenkingsvrijstelling geldt dat het een eenmalige vrijstelling is. Ook geldt dat het bedrag alleen belastingvrij geschonken mag worden als uw kind of diens partner tussen de 18 en de 40 jaar oud is. Kiest u ervoor om gebruik te maken van de vrij te besteden schenkingsvrijstelling, dan is het een later jaar dus niet mogelijk om alsnog een bedrag belastingvrij te schenken voor de eigen woning of de studie. Het is daarom van belang om goed na te denken over het bestedingsdoel, voor u een schenking overweegt. Een notaris kan u helpen om hier een goede afweging in te maken.
Met het wetsvoorstel willen de coalitiepartijen de schenkingsvrijstelling voor de eigen woning per 1 januari 2024 laten vervallen. Vanaf dat moment is het dus niet meer mogelijk om belastingvrij een bedrag voor de eigen woning te schenken. De overige vrijstellingen gelden vooralsnog nog wel.
Een andere verandering is dat het kabinet de schenkingsvrijstelling voor de eigen woning per 1 januari 2023 verlaagt tot hetzelfde bedrag als de vrij te besteden schenkingsvrijstelling. In 2022 is dit bedrag € 27.231. Dit betekent dus een forse verlaging.
Voorheen was er de mogelijkheid om de schenkingsvrijstelling uit te smeren over drie jaar. Nu de schenkingsvrijstelling in 2024 komt te vervallen en in 2023 fors verlaagd wordt, is er ook in de Tweede Kamer gesproken over wat dit betekent voor de huidige spreidingsmogelijkheid. Voor schenkingen die gedaan zijn in 2022, wordt de spreidingsmogelijkheid beperkt tot twee jaar en voor schenkingen die worden gedaan in 2023, wordt de spreidingsmogelijkheid afgeschaft. Wilt u maximaal gebruikmaken van de schenkingsvrijstelling, dan is het dus zaak om in 2022 het eerste deel van de schenking te doen en in 2023 het onbenutte deel tot € 106.671 te schenken.
Wanneer u een woning wilt schenken – als eigenaar schenkt u de woning aan een andere eigenaar – dan is een notariële schenkingsakte verplicht. Let op, u schenkt hier dus een volledige woning en niet slechts het bedrag voor de aankoop van een woning. Ook wanneer u wilt schenken op papier, dus wanneer u iemand over een bepaalde tijd een bedrag wilt schenken, heeft u een schenkingsakte nodig. Voor alle andere gevallen is de gang naar de notaris niet wettelijk verplicht.
Toch kan het handig zijn om een notaris in te schakelen wanneer u gaat schenken. Deze kan u informeren over de schenkingsvrijstellingen, veranderende wet- en regelgeving en regelen dat alle afspraken op een juridisch juiste manier worden vastgelegd in een notariële akte. Deze akte is bovendien op ieder moment op te vragen, dus bij uw overlijden is er voor de nabestaanden direct duidelijk wat de stand van zaken is.
Wilt u meer weten over de veranderingen in de schenkingsvrijstelling of wilt u direct een schenkingsakte laten opstellen, neemt u dan contact op met HJ Notariaat.
Sinds 1 januari 2018 is het voor een hypotheek met Nationale Hypotheek Garantie (NHG) niet langer verplicht om een overlijdensrisicoverzekering af te sluiten. Toch verplichten sommige hypotheekverstrekkers u nog steeds om (voor een deel van de hypotheek) een overlijdensrisicoverzekering af te sluiten. Hoe zit dit precies? Voor welk bedrag kunt u het beste een overlijdensrisicoverzekering afsluiten? HJ Notariaat praat u graag bij.
Afgezien van het feit dat het niet verplicht is om een overlijdensrisicoverzekering af te sluiten, is het wel verstandig om dit te doen. Een overlijdensrisicoverzekering biedt de geldverstrekker de zekerheid dat ook na uw overlijden de hypotheek wordt afgelost.
Misschien sluit u nu samen met uw partner een hypotheek af en berekent u vooraf wat er gebeurt wanneer een van u beiden komt te overlijden. Voor de situatie op dit moment is dat goed te berekenen, maar het krijgen van kinderen, werkloosheid en arbeidsongeschiktheid kunt u lastiger voorspellen. Het is vervelend als blijkt dat u de hypotheek na het overlijden van uw partner niet meer kunt betalen en het huis noodgedwongen moet verkopen. Juist om die reden is het wel verstandig om bij het afsluiten van een hypotheek ook een overlijdensrisicoverzekering af te sluiten. Dat betekent overigens niet dat u deze verzekering ook moet afsluiten via de bank waar u de hypotheek heeft afgesloten.
Er zijn verschillende manieren om een overlijdensrisicoverzekering af te sluiten. Zo kunt u de verzekering verpanden aan uw hypotheek. Dit betekent dat de bank bij uw overlijden het geld uit de polis mag gebruiken voor de aflossing van de hypotheek.
Is de overlijdensrisico niet verpand aan de hypotheek, dan ontvangt de langstlevende partner het bedrag van de verzekering. Deze mag dan zelf bepalen waar het geld voor gebruikt wordt. Een voordeel van deze laatste constructie is dat de langstlevende partner nog gebruik kan maken van het fiscale voordeel dat de hypotheekrenteaftrek biedt. Wordt de volledige hypotheek bij het overlijden afgelost, zoals het geval is bij verpanding, dan valt dit belastingvoordeel immers weg.
Ook is het lang niet altijd nodig om een overlijdensrisicoverzekering af te sluiten voor het volledige bedrag van de hypotheek. De hoogte van het geadviseerde bedrag dat de overlijdensrisicoverzekering dekt, is namelijk van een aantal factoren afhankelijk. De hoogte van de hypotheek in verhouding tot de waarde van de woning, bijvoorbeeld. Of hoe oud u bent op het moment van afsluiten. Bent u nog jong, dan hebben u en uw partner mogelijk nog jaren recht op hypotheekrenteaftrek. Om maximaal gebruik te kunnen maken van dit belastingvoordeel, is het verstandig om de overlijdensrisicoverzekering los te koppelen van de hypotheek. Dat is niet bij iedere verzekeraar mogelijk. Soms verplicht een hypotheekverstrekker om een overlijdensrisicoverzekering af te sluiten voor het deel van de hypotheek dat uitkomt boven een bepaald percentage van de marktwaarde van het onderpand en deze te verpanden. U kunt er dan voor kiezen om twee aparte overlijdensrisicoverzekeringen af te sluiten.
Er zijn verschillende mogelijkheden om de overlijdensrisicoverzekering af te sluiten. U kunt de verzekering aangaan voor de volledige looptijd van uw hypotheek, maar u kunt er ook voor kiezen om de verzekering iedere vijf jaar opnieuw af te sluiten. Op die manier kunt u zelf bepalen welke verzekeraar u het gunstigste tarief biedt. Is er een andere verzekeraar die de verzekering tegen gunstigere voorwaarden kan aanbieden, dan kunt u de verzekering eenvoudig oversluiten, zodat de hypotheek nog steeds gedekt blijft bij overlijden.
Misschien vraagt u zich af of het oversluiten van een overlijdensrisicoverzekering ook betekent dat u meer premie gaat betalen. Vaak blijkt het tegendeel waar. Verzekeraars hebben in de afgelopen jaren de levensverwachtingen bijgesteld en de concurrentie onderling is ook behoorlijk van invloed geweest op de premies. Bovendien heeft u inmiddels misschien wel afgelost op uw hypotheek en kunt u bij het oversluiten van de overlijdensrisicoverzekering rekening houden met een lagere dekking. Als u nu uw overlijdensrisicoverzekering oversluit, kan het dus zomaar zo zijn dat u juist goedkoper uit bent.
De notaris mag u wettelijk gezien niet adviseren over het afsluiten van een levensverzekering. Wel kan het zo zijn dat de notaris betrokken is bij vervolgstappen die na het sluiten van een levensverzekering genomen moeten worden. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk om de verzekering te splitsen met uw partner. Dit kan een belangrijk voordeel in de erfbelasting opleveren voor de langstlevende partner. Wanneer u de overlijdensrisicoverzekering splitst, is het belangrijk om dit goed vast te leggen in de samenlevingsovereenkomst of de huwelijkse voorwaarden. Daar kan de notaris voor zorgen.
Denkt u eraan uw lopende hypotheek over te sluiten vanwege de lage hypotheekrente? U bent niet de enige. Uit cijfers van het Hypotheek Data Netwerk blijkt dat steeds meer mensen de lopende hypotheek oversluiten. Maar als u minder hypotheekrente betaalt, kan u ook minder hypotheekrente aftrekken bij de belastingaangifte. Als u niet oplet, moet u zelfs terugbetalen. Daarom zetten wij de belangrijkste belastingtips voor het oversluiten van uw hypotheek voor u op een rij in dit blog.
Het oversluiten van uw hypotheek heeft vaak gevolgen voor uw voorlopige aanslag. Een lagere rente op uw hypotheek betekent immers ook minder hypotheekrenteaftrek. Daarom is het verstandig om, direct na het oversluiten van uw hypotheek, uw voorlopige aanslag aan te passen. Doet u dit niet, dan ontvangt u maandelijks waarschijnlijk te veel geld en moet u dit later terugbetalen. Dat is natuurlijk geen prettig vooruitzicht.
Het aanpassen van uw voorlopige aanslag kunt u eenvoudig zelf doen via de website van de Belastingdienst. In vier stappen voorkomt u dat u teveel hypotheekrenteaftrek ontvangt na het oversluiten van uw bestaande hypotheek naar een hypotheek met lagere rente.
Bij het oversluiten van uw hypotheek betaalt u altijd oversluitkosten. Daarbij maakt het niet uit of u bij dezelfde hypotheekverstrekker blijft of overstapt naar een andere geldverstrekker. Oversluitkosten zijn onder andere de taxatiekosten, kosten voor de Nationale Hypotheekgarantie (NHG) of notariskosten. Deze oversluitkosten kunt u aftrekken van uw belastingaangifte.
Daarnaast betaalt u misschien ook boeterente wanneer u uw hypotheek overspuit. Uw geldverstrekker vraagt dan een vergoeding aan u voor misgelopen rente. Hoewel dat misschien onlogisch klinkt, betaalt u deze boeterente óók wanneer u bij dezelfde geldverstrekker een nieuwe hypotheek afsluit. Meestal kunt u de boeterente die u moet betalen aftrekken van uw belastingaangifte. Betaalt u de boeterente in één keer, dan kunt u deze ook in één keer aftrekken in het jaar waarin u de boeterente heeft betaald. Betaalt u de boeterente af tijdens de resterende looptijd van uw hypotheek dan mag u de rente jaarlijks meenemen in uw belastingaangifte.
Wanneer u uw hypotheek niet alleen oversluit, maar tegelijkertijd ook verhoogt, dan mag u de hypotheekrente soms nog steeds aftrekken. Daarvoor moet u wel aan twee voorwaarden voldoen:
Voldoet u aan deze voorwaarden? Dan kunt u de hypotheekrente nog steeds aftrekken van uw belastingaangifte na het verhogen en oversluiten van uw hypotheek.
We spraken eerder al over de notariskosten die bij het oversluiten van uw hypotheek aftrekbaar zijn voor de belasting. Maar welke rol vervult uw notaris eigenlijk bij het oversluiten?
Zodra u akkoord heeft voor uw nieuwe hypotheek, dient er een nieuwe hypotheekakte opgesteld te worden. Dit kan alleen een notaris voor u doen. Uw notaris controleert of u en uw geldverstrekker aan alle regels voldoen.
Daarnaast is uw notaris ook verantwoordelijk voor de financiële afhandeling bij het oversluiten van uw hypotheek. De notaris vraagt de definitieve aflossingsnota van uw oude hypotheek op en alle facturen van overige betrokken partijen. Met deze gegevens stelt hij de nota van afrekening op en incasseert vervolgens alle te verrekenen bedragen. Ten slotte maakt de notaris een afspraak om de akte te laten passeren.
Bij het passeren van de nieuwe hypotheekakte, wordt de oude hypotheekakte in het Kadaster doorgehaald. De notaris lost met de ontvangen gelden de oude hypotheek af en zorgt dat alle partijen worden betaald. Dan ondertekent u de nieuwe hypotheekakte en zal de notaris deze inschrijven in het Kadaster. Daarmee is het oversluiten van uw hypotheek een feit.
Natuurlijk regelen wij graag de oversluiting van uw hypotheek voor u. Vakkundig, snel en tegen een concurrerend tarief. Maar ook als u nog niet zeker weet of uw hypotheek oversluiten verstandig is, denken wij graag met u mee. Daarbij hebben wij altijd oog voor de gevolgen voor uw persoonlijke situatie. Een persoonlijk gesprek hierover is altijd mogelijk. U kunt altijd vrijblijvend en kosteloos een afspraak met ons inplannen of ons bellen!
Sigrid Kaag, onze minister van Financiën liet in antwoord op schriftelijke vragen van verschillende fracties weten dat zij geen reden ziet om de deadline voor de verplichte registratie in het UBO-register nog langer uit te stellen. Dit betekent dat de deadline voor registratie op 27 maart 2022 is verstreken en dat organisaties die nog niet zijn ingeschreven in het UBO-register in overtreding zijn. Wat betekent de UBO-registratie precies? Voor wie geldt deze registratie? En welke rol speelt de notaris als het gaat om deze registraties?
In Europese regelgeving hebben de landen van de Europese Unie met elkaar afgesproken dat zij maatregelen treffen om het witwassen van geld en de financiering van terrorisme te bestrijden. Dat doen de landen door regels te treffen die voorkomen dat de financiële markt voor deze doelen wordt misbruikt.
Een van de maatregelen die moet voorkomen dat personen geld witwassen of terrorisme financieren via de financiële markt, is door per land een UBO-register aan te leggen. In het UBO-register staan de personen geregistreerd die binnen een organisatie de eigenaar zijn of de zeggenschap hebben. UBO staat voor Ultimate Beneficial Owners en wie de UBO is, geeft dus aan wie de uiteindelijk belanghebbende binnen de organisatie is. Een organisatie kan één, maar ook meerdere UBO’s hebben. Het UBO-register is ondergebracht in het Handelsregister. Dit betekent dat de Kamer van Koophandel (KvK) het UBO-register beheert.
Financiële instellingen zoals banken en verzekeraars zijn wettelijk verplicht om het UBO-register te raadplegen bij het aangaan van een zakelijke relatie, het doen van een verkooptransactie of het uitvoeren van een bemiddelingsopdracht. Om de financiële instellingen van de juiste informatie te voorzien, is het voor bepaalde organisaties wettelijk verplicht om zich in te schrijven in het UBO-register.
De organisaties die de UBO’s niet hebben geregistreerd bij de Kamer van Koophandel, zijn in overtreding. De minister heeft in antwoord op de vragen aangegeven zich bij de handhaving in eerste instantie te richten op organisaties die een hoog witwasrisico hebben. Toch is het ook voor alle andere organisaties van belang om op korte termijn aan de wetgeving te voldoen.
Bij beursgenoteerde vennootschappen en eenmanszaken is al direct duidelijk wie de belanghebbenden zijn. Voor deze rechtspersonen geldt dan ook dat het niet nodig is om de UBO’s vast te laten leggen in het UBO-register. Voor de onderstaande juridische entiteiten is inschrijving in het UBO-register wél verplicht:
Uiteindelijk gaat het om zo’n 1,5 miljoen organisaties die verplicht zijn tot een UBO-registratie. Ongeveer een derde hiervan had de UBO’s op de deadline geregistreerd in het UBO-register bij de Kamer van Koophandel.
In de wet is vastgelegd wie binnen welke rechtsvorm moet worden aangewezen als UBO. De regels hiervoor zijn voor het vaststellen van de UBO van een stichting namelijk heel anders dan voor het vaststellen van de UBO bij een besloten vennootschap, bijvoorbeeld. Iedere persoon die aan de criteria uit de wet voldoet, moet voor die betreffende organisatie worden ingeschreven als UBO. Een notaris kan aan de hand van verschillende documenten achterhalen wie binnen de organisatie als UBO moet worden aangemerkt. De registratie hiervan en eventuele wijzigingen of uitschrijvingen, kan de notaris voor u regelen.
Bij de oprichting van een nieuwe organisatie en inschrijving in het Handelsregister is sinds 27 december 2020 al verplicht om de UBO’s te registreren. Regelt u de inschrijving van uw organisatie via HJ Notariaat, dan zullen wij u dus altijd vragen wie de UBO’s van uw organisatie zijn of dit bepalen aan de hand van de stukken die u bij ons aanlevert. Deze UBO’s registreren we bij de Kamer van Koophandel. Pas na deze registratie kunnen we de nieuwe organisatie inschrijven in het Handelsregister.
Bestaande organisaties moeten voor 27 maart 2022 de UBO’s hebben geregistreerd bij de Kamer van Koophandel. Heeft u dit nog niet gedaan, dan bent u officieel in overtreding. Het is daarom verstandig om de inschrijving in het UBO-register zo snel mogelijk te regelen. Dit kunt u zelf regelen via de website van de Kamer van Koophandel, maar u kunt hiervoor ook contact opnemen met HJ Notariaat. Wij regelen dan de registratie voor u.
Met ingang van 1 juli 2021 is er een wetswijziging van toepassing voor alle stichtingen en verenigingen. Of u nu een (sport)vereniging bestuurt, aan het hoofd staat van een woningbouwvereniging of een lokale hobbyclub of kerkgenootschap leidt, de Wet bestuur en toezicht rechtspersonen (Wbtr) geldt voor al deze instellingen. Maar wat houdt de Wbtr nu precies in en welke zaken zijn er veranderd per 1 juli 2021? En wat is de rol van de notaris hierin?
De Wet bestuur en toezicht rechtspersonen is in het leven geroepen om de kwaliteit van bestuur en toezicht bij verenigingen en stichtingen te verbeteren. In grote lijnen betekent de wet minder discussie in de vereniging en behoedt de wet bestuursleden voor persoonlijke aansprakelijkheid.
Zo zorgt de nieuwe wet ervoor dat belangenverstrengeling een stuk ingewikkelder wordt. Wil je als bestuurder iets inkopen bij een bevriende ondernemer of bij je eigen onderneming, dan zullen de overige bestuursleden zonder jouw inmenging moeten overleggen en besluiten of ze het hiermee eens zijn. Dit betekent ook dat ze bij andere verkopers offertes kunnen opvragen. Hierbij is het vooral van belang dat het belang van de rechtspersoon voorgaat op het belang van de individuele bestuurder.
Een ander belangrijk punt is dat de Wbtr financieel wanbeheer voorkomt. Op basis van de nieuwe wet kan een bestuurslid niet meer op eigen initiatief grote financiële risico’s nemen, maar moeten financiële beslissingen altijd in overleg met de overige bestuursleden worden genomen.
De nieuwe wet betekent concreet dat bestuurders en commissarissen bij het uitvoeren van hun taken altijd het belang van de rechtspersoon voorop moeten stellen. Kan er sprake zijn van belangenverstrengeling? Dan doet de persoon die een individueel belang heeft een stapje terug en laat deze de besluitvorming over aan de overige bestuurders en commissarissen. Tegenstrijdige belangen kunnen voor onenigheid binnen het bestuur zorgen. Door de angel er nu vroegtijdig uit te trekken, zorgt de wet ervoor dat alle beslissingen in het belang van de stichting of vereniging kunnen worden genomen.
Maar de wet ziet op meer dan alleen de belangenverstrengeling toe. Zo moet voortaan de taakverdeling ook duidelijk in de statuten worden opgenomen. En misschien nog wel belangrijker: wie neemt deze taken over als een bestuurder tijdelijk - bijvoorbeeld door ziekte - of permanent - bijvoorbeeld door het overlijden van de bestuurder - zijn taken niet meer kan uitvoeren?
De Wet bestuur en toezicht rechtspersonen regelt ook dat er een wettelijke basis is voor het instellen van een toezichthoudend orgaan. Dit is echter niet verplicht. Verenigingen, stichtingen en coöperaties kunnen zelf bepalen of ze dit orgaan vorm willen geven.
Misschien is het feit dat bestuurders hoofdelijk aansprakelijk zijn als er iets misgaat binnen de vereniging of de stichting, wel de belangrijkste verandering van de wet. Juist daarom is het zo belangrijk dat het bestuur en de organisatie goed op orde zijn.
Op het gebied van tegenstrijdige belangen was er voor verenigingen en coöperaties ook voor 1 juli 2021 al iets in de wet geregeld. Zo kon de algemene vergadering een of meer mensen aanwijzen om de instelling te vertegenwoordigen als er sprake was van tegenstrijdige belangen. Met de inwerkingtreding van de nieuwe wet kan dit dus niet meer. Met de komst van de nieuwe wet mag degene die een persoonlijk belang heeft, niet meer deelnemen aan de besluitvorming die aan dit belang raakt. Voor stichtingen was overigens tot 1 juli 2021 nog niks geregeld in de wet rondom belangenverstrengeling.
De Wbtr is er vooral om de besluitvorming binnen stichtingen en verenigingen beter te laten verlopen en individuele bestuurders minder individuele macht toe te kennen. Een andere belangrijke wijziging is dan ook dat een bestuurder of commissaris niet meer stemmen kan uitbrengen dan de overige bestuursleden samen. Een statutaire bepaling waarin is opgenomen dat een bepaald bestuurslid een doorslaggevende stem heeft wanneer er slechts twee bestuursleden zijn, is dus niet meer mogelijk.
Maar let op: staat er nu nog iets in de statuten dat op dit gebied afwijkt van de wet, dan blijft de statutaire regeling gelden tot de statuten worden gewijzigd of tot uiterlijk vijf jaar na inwerkingtreding van de wet.
De wet trad al op 1 juli 2021 in werking, maar besturen hebben tot uiterlijk vijf jaar na deze datum om de statuten aan te passen. De notaris is gerechtigd om wijzigingen in de statuten aan te brengen. Wachten met het wijzigen van de statuten betekent niet dat de nieuwe regels dan nog niet gelden. Een aantal wijzigingen in de wet zijn namelijk van dwingend recht. Dit betekent dat een regeling in de statuten die afwijkt van de wet, niet langer geldig is. De wet gaat dan altijd voor. Dat is onder meer het geval bij tegenstrijdige belangen.
Naast het doorvoeren van de verplichte wijzigingen in de statuten, kan dit een mooi moment zijn om ook de overige bepalingen in de statuten eens tegen het licht te houden. Zijn alle statuten nog van deze tijd of zijn er wellicht zaken die ook gewijzigd moeten worden? HJ Notariaat denkt hierover graag met u mee. Neem voor meer informatie of het maken van een afspraak contact met ons op.
Koopt u een huis, gaat u verbouwen of wilt u de hypotheek oversluiten? Dan laat u de afspraken hierover vastleggen in een hypotheekakte. In bepaalde gevallen is het daarnaast nodig om een leveringsakte op te stellen. In dit artikel vertellen we u precies waar u welke akte voor nodig heeft, wat deze aktes inhouden en hoe u de leverings- en hypotheekakte kunt opstellen. Ook de rol die de notaris hierin speelt, komt in dit artikel aan de orde.
Voordat we inhoudelijk ingaan op de leverings- en hypotheekakte, wijzen we u graag op de mogelijkheid om ook uw koopovereenkomst te laten opstellen bij een notaris.
Stel u koopt een woning zonder tussenkomst van een makelaar, omdat u de woning bijvoorbeeld van familie of bekenden koopt, dan kan het soms verleidelijk zijn om een modelovereenkomst van internet te halen. Toch is dat niet verstandig. Waarom een model-koopovereenkomst niet volstaat, kunt u lezen in de blog ‘Een koopovereenkomst laten opstellen bij de notaris’.
Een notaris kan als onpartijdige adviseur een koopovereenkomst voor u opstellen. Zo bent u er altijd van verzekerd dat wat u onderling afspreekt, op de juiste manier op papier komt te staan. Maar het laten opstellen van uw koopovereenkomst bij de notaris heeft nog een belangrijk voordeel: doordat de notaris ook de hypotheekakte en de leveringsakte opstelt, beschikt deze over alle noodzakelijke informatie. U weet dan zeker dat alle informatie op de juiste manier en in de juiste akte wordt vastgelegd. Vaak is het bovendien goedkoper om alles in een keer te laten opstellen, dan hier verschillende partijen voor in te schakelen.
In de hypotheekakte staan de afspraken die u met de bank maakt over de looptijd van de hypothecaire lening, de hoogte van de rente en de hoogte van het bedrag dat u leent. Andere afspraken die in de hypotheekakte staan, zijn afspraken over de manier van aflossen, een omschrijving van het onderpand waar de hypotheek op rust en verplichtingen over het verzekeren van de woning.
Voldoet u niet aan de verplichtingen in de hypotheekakte, dus betaalt u de aflossingen en de rente niet of niet op tijd of gebruikt u de woning niet op de manier zoals in de akte is vastgelegd? Dan geeft de hypotheekakte de bank het recht om de woning op te eisen. Dit zogenoemde recht van hypotheek betekent dat de bank de woning kan verkopen om zo de hypothecaire lening te kunnen aflossen.
De hypotheekverstrekker – vaak de bank – en de hypotheeknemer ondertekenen de hypotheekakte beiden. Zij committeren zich daarmee aan de afspraken in de hypotheekakte.
Stel dat u al een hypotheek heeft, maar dat u deze lening wilt oversluiten naar een andere bank, omdat de rente daar lager is. Of u wilt bij uw eigen bank gebruikmaken van de mogelijkheid om de hypotheek over te sluiten, omdat de voorwaarden nu een stuk gunstiger zijn dan op het moment dat u de lening aanging. In dat geval moet er een nieuwe hypotheekakte worden opgesteld. De bestaande akte moet dan ongeldig worden gemaakt. We noemen dit ongeldig maken het royement van de hypotheekakte. Het royeren van een hypotheekakte gebeurt ook als het laatste deel van de lening is afgelost.
Om een hypotheekakte te royeren, moet de bestaande lening dus worden afgelost. Dit is ook het geval wanneer u een nieuwe hypothecaire lening aangaat en u de hypotheek dus oversluit. Met de nieuwe lening lost u in feite de oude lening af. Met het royement vervalt het recht van hypotheek voor de eerste geldverstrekker. Deze kan de woning dan dus niet meer opeisen. Om het royement van de hypotheekakte af te ronden, moet de hypotheek uit het Kadaster – het register waarin alle hypotheken staan opgetekend - worden uitgeschreven. De notaris regelt dit voor u.
Voor de leveringsakte gebruiken we verschillende termen. Zo wordt dit ook geregeld de akte van levering, de transportakte of de overdrachtsakte genoemd. In de leveringsakte staan afspraken over de overdracht van het onroerend goed. Dat is meestal een huis, maar het kan hier ook gaan om een stuk grond (kavel) of om een schip.
Informatie die in de leveringsakte staat, is informatie over de huidige eigenaar van het onroerend goed, de kadastrale gegevens, zoals het identificatienummer en de gemeente waar het onroerend goed is ingeschreven en de koopovereenkomst die de partijen met elkaar hebben gesloten. In die koopovereenkomst zijn de koopprijs en de ontbindende voorwaarden opgenomen.
Heeft u te maken met een hypotheekakte of een leveringsakte, dan tekent u deze aktes altijd in het bijzijn van de notaris. Dit is in de wet zo geregeld. Dat u persoonlijk naar de notaris moet om een leverings- en hypotheekakte te tekenen, heeft er alles mee te maken dat het belangrijk is dat u begrijpt wat er in de aktes staat. De notaris toetst of u de akte begrijpt en of u het met de inhoud eens bent. Ook beoordeelt de notaris of u uit vrije wil uw handtekening onder de akte plaatst. Dit voorkomt dat de aktes op een later moment ongeldig worden verklaard. De bank is zelf vaak niet bij de notaris aanwezig om de akte te tekenen, maar geeft een volmacht af aan de notaris. Dit betekent dat een medewerker van het notariskantoor namens de bank tekent.
De notaris komt in beeld zodra u de offerte bij de bank hebt getekend. De bank stuurt de informatie door naar de notaris, zodat deze de hypotheekakte kan opstellen. De notaris controleert of de verkoper de eigenaar is van het onroerend goed en of er geen hypotheken of beslagen op het huis rusten.
U ontvangt altijd eerst een conceptakte, zodat u deze op uw gemak kunt doorlezen. Vervolgens komt u naar het kantoor van HJ Notariaat om de akte te tekenen.
De notaris zorgt ervoor dat de hypotheekakte en de akte van levering na het tekenen worden ingeschreven in het Kadaster. De informatie in het Kadaster is voor iedereen op te vragen (tegen betaling). De hypotheek is pas van kracht wanneer deze in het Kadaster is ingeschreven.
Heeft u een hypotheek- of leveringsakte nodig? Neemt u dan contact op met HJ Notariaat.
Wanneer u vastgoed koopt of verkoopt dan is het belangrijk dat alle afspraken op de juiste manier vast worden gelegd. Vaak regelt een makelaar dit voor u. Maar wat nu als u uw huis zonder makelaar heeft gekocht of verkocht of als u de koopovereenkomst liever door iemand anders laat opstellen? Wie zorgt er dan voor dat de koopovereenkomst alle onderdelen bevat die bij de verkoop van belang zijn? In dat geval kunt u terecht bij de notaris. Deze weet precies waar u op moet letten en geeft u advies over de formuleringen in het koopcontract.
Het kan heel verleidelijk zijn om met de minste juridische kennis zelf een koopcontract op te stellen. We gaan er immers allemaal van uit dat we te goeder trouw handelen en dat de ander geen verborgen agenda heeft. Maar het kopen van een huis is wel degelijk iets anders dan het kopen van de wekelijkse boodschappen. Juist daarom is het zo belangrijk dat de afspraken over de koop goed in de koopovereenkomst komen te staan en dat de formulering geen ruimte laat voor discussie. Een foutje is daarbij snel gemaakt. En wist u bijvoorbeeld dat ook een voorlopige koopovereenkomst al bindend is? Zodra de handtekening geplaatst is, zit u vast aan de afspraken die op papier staan. Dat wilt u dan toch goed regelen?
Een deel van wat er in de koopovereenkomst staat, is bij alle koopcontracten – in de basis – hetzelfde. Dus wie zijn de kopers en de verkopers, wat moeten de kopers betalen om het huis te kopen, wat is de datum dat de sleutel daadwerkelijk wordt overgedragen en wat zijn de zaken waar de kopers rekening mee moeten houden als ze het huis kopen, zoals een verontreinigde bodem. Tot zover is een modelovereenkomst misschien nog wel voldoende dekkend.
Dat wordt anders als het gaat om specifieke afspraken die betrekking hebben op de kenmerken van de woning. Die zijn namelijk niet voor iedere woning en iedere koopovereenkomst gelijk. Het gaat er dan bijvoorbeeld om welke goederen er met het huis mee worden verkocht. Denk aan zaken als buitenlampen, gordijnen en vloeren. Het lijkt misschien vanzelfsprekend om hier goede afspraken over te maken, maar het is wel vervelend als dit niet op de juiste manier blijkt te zijn vastgelegd. Denk aan een kapstok die bijvoorbeeld niet in het koopcontract wordt genoemd. Als de verkoper besluit deze mee te nemen, kunt u als koper ineens met gaten in de muur blijven zitten, waar u niet op had gerekend.
Andere specifieke zaken die in het koopcontract aan de orde kunnen komen, zijn de ontbindende voorwaarden – wanneer gaat de koop niet door? – en de hoogte van de waarborgsom of een bankgarantie. Met een waarborgsom of een bankgarantie hebben de verkopers iets meer zekerheid dat de koop ook echt doorgaat, omdat de kopende partij een aanbetaling doet op het vastgoed. Omgekeerd kunt u in het koopcontract ook vastleggen wat de rechten en plichten van de koper zijn als de verkoper de woning niet of niet op de geplande datum overdraagt.
Wanneer u een woning of een bedrijfspand koopt of verkoopt, dan kan het zijn dat u daarvoor een makelaar inschakelt. Vaak is het opstellen van een koopcontract bij de prijs voor de dienstverlening inbegrepen. Toch is het niet verplicht om de koopovereenkomst door een makelaar of andere hypotheekadviseur te laten opstellen. U kunt dit bijvoorbeeld ook zelf doen of uitbesteden aan een notaris. Een notaris kan u adviseren over de elementen die u zeker niet mag vergeten in de koopovereenkomst, maar de notaris kan de koopovereenkomst ook voor u opstellen.
Voor de akte van levering is het verplicht om deze akte te laten passeren bij de notaris. Omdat u toch al naar de notaris toe moet voor deze overdracht, is het net zo makkelijk om dezelfde notaris in te schakelen voor het opstellen van de koopovereenkomst. Daar komt bij dat een notaris een koopovereenkomst kan inschrijven in het Kadaster. Dit betekent dat er bij het Kadaster wordt vastgelegd dat u voornemens bent om de woning te verkopen of te kopen. Dit lijkt een formaliteit, maar het voorkomt dat de verkoper de woning aan iemand anders kan verkopen. Daarnaast biedt inschrijving van het koopcontract in het Kadaster ook uitkomst als er tussen het tekenen van de overeenkomst en de daadwerkelijke overdracht beslag wordt gelegd op de woning.
Bent u voornemens om een koopovereenkomst te sluiten en wilt u gedegen advies? Regel het direct via HJ Notariaat.
Een aandeel geeft de aandeelhouder een tweetal rechten: economisch recht en stemrecht. Door certificering van aandelen is het mogelijk om deze rechten op te splitsen. In dit artikel leggen we u uit wat de certificering van aandelen inhoudt, waarom de certificering van aandelen wenselijk kan zijn en welke stappen u moet doorlopen wanneer u aandelen wilt certificeren.
Bij de certificering van aandelen ontvangt de aandeelhouder certificaten van aandelen in ruil voor de aandelen zelf. De aandelen worden overgedragen aan een zogenoemd Stichting Administratiekantoor (STAK). Het stemrecht is gekoppeld aan de aandelen. Dit betekent dat de Stichting Administratiekantoor als nieuwe aandeelhouder het stemrecht mag uitoefenen.
De certificaten van de aandelen geven de certificaathouder het recht op een dividenduitkering. Feitelijk betekent dit dat het winstrecht en het stemrecht door de certificering van de aandelen worden gesplitst. Met andere woorden: door de certificering van aandelen heeft de certificaathouder nog wel de economische eigendom van de onderneming in handen, maar heeft hij geen stem in de algemene vergadering van aandeelhouders.
Het bovenstaande lijkt misschien wat omslachtig, maar het certificeren van aandelen kan om verschillende redenen wel wenselijk zijn. Redenen om aandelen te certificeren, zijn bijvoorbeeld:
We leggen dat hieronder verder uit.
Bij certificering van aandelen worden alle aandelen – en daarmee dus het feitelijke kapitaal van de vennootschap – overgedragen aan een Stichting Administratiekantoor. De STAK krijgt hierdoor de zeggenschap over het bedrijf, want aan de aandelen is immers ook het stemrecht van de aandeelhouders in de algemene vergadering gekoppeld. In de praktijk zal dit stemrecht worden uitgeoefend door het bestuur van de STAK. Door dit bestuur zodanig in te richten dat er in geval van een calamiteit in de privésituatie een opvolger het stemrecht kan uitoefenen, blijft de continuïteit van de vennootschap gewaarborgd.
Als duidelijk is dat de kinderen – of andere familieleden – in de toekomst het bedrijf zullen overnemen, is het door certificering van aandelen mogelijk dat zij alvast beginnen met het opbouwen van vermogen binnen de vennootschap. Als de oorspronkelijke aandeelhouders – dus bijvoorbeeld de ouders – plaatsnemen in het bestuur van de STAK, behouden zij het stemrecht en blijven zij bepalen welke koers het bedrijf vaart.
Het kan ook aan de orde zijn dat niet alle kinderen het bedrijf willen overnemen. Door de aandelen te certificeren is het mogelijk om dan toch alle kinderen een gelijk deel van het vermogen van de onderneming toe te kennen, zonder dat zij zich ook daadwerkelijk bemoeien met de gang van zaken binnen de onderneming.
Door via een werknemers-STAK – een deel van de – aandelen onder te brengen bij de werknemers, krijgt iedere werknemer een deel van de certificaten van de aandelen. Op deze manier delen werknemers mee in de winst van de onderneming. Omdat alleen de STAK stemrecht mag uitoefenen tijdens de algemene vergadering, hebben de individuele werknemers geen stemrecht.
Als de keuze is gemaakt om over te gaan tot de certificering van aandelen, dienen er een aantal stappen te worden doorlopen. In de eerste plaats moet er een Stichting Administratiekantoor worden opgericht. Vervolgens moet er worden vastgesteld onder welke voorwaarden de aandelen worden gecertificeerd. Met name de verhouding tussen het bestuur van de STAK en de certificaathouders moet daarbij goed worden vastgelegd. Tot slot vindt de uiteindelijke overdracht van de aandelen plaats.
Wilt u meer weten over de certificering van aandelen of wilt u advies over de inrichting van uw vennootschap, neem dan contact op met de experts van HJ Notariaat.
Bij kapitaalvermindering stort de naamloze vennootschap (nv) of de besloten vennootschap (bv) een deel van het geld dat de aandelen vertegenwoordigt, terug aan de aandeelhouders. Het kapitaal van de vennootschap wordt hierdoor lager. Kapitaalvermindering kan op verschillende manieren plaatsvinden. Zo kan de vennootschap met het eigen kapitaal aandelen inkopen. Ook is het mogelijk om aandelen die geplaatst zijn, in te trekken. Maar kapitaalvermindering kan ook gebeuren door de waarde per aandeel te verminderen of door het agio – het verschil tussen de waarde bij uitgifte en de waarde volgens de statuten – terug te betalen aan de aandeelhouders. We noemen het verminderen van de waarde per aandeel ook wel afstempeling.
Wanneer de vennootschap overgaat tot kapitaalvermindering, dan heeft dit in veel gevallen fiscale gevolgen voor zowel de aandeelhouder als de onderneming. Het is daarom goed om kritisch te bekijken op welke manier het beste tot kapitaalvermindering over kan worden gegaan. Een – wettelijk toegestane - manier om te voorkomen dat er belasting moet worden afgedragen, is door de aandelen af te stempelen. Deze term kwam eerder al even voorbij. Het afstempelen van aandelen betekent dat de waarde per aandeel wordt verlaagd. We leggen hieronder uit wat dit concreet betekent.
In de statuten van de vennootschap is vastgelegd wat de waarde van een aandeel is. We noemen dit de nominale waarde van het aandeel. De werkelijke waarde van het aandeel bij uitgifte kan hoger liggen dan de nominale waarde. Dat verschil, dus het verschil tussen de werkelijke waarde en de nominale waarde, noemen we het agio. Als de onderneming het kapitaal wil verminderen, is het mogelijk om het agio terug te betalen aan de aandeelhouders. In dat geval moet hierover vaak belasting betaald worden.
Om afdracht aan de fiscus te voorkomen, is het ook mogelijk om de aandelen af te stempelen. Bij het afstempelen van de aandelen wordt de nominale waarde van de aandelen verminderd. Stel dat het aandelenkapitaal een nominale waarde heeft van €18.000. Als er voor €17.000 aan aandelen wordt afgestempeld, dan wordt de nieuwe nominale waarde van het aandelenkapitaal dus €1.000. De aandeelhouders krijgen €17.000 uitgekeerd.
Om de aandelen af te kunnen stempelen, is een wijziging van de statuten nodig. Het nieuwe nominale bedrag moet daarin immers worden opgenomen. Wanneer de aandeelhouders willen overgaan tot kapitaalvermindering, dan moet dit eerst in de algemene vergadering van aandeelhouders worden besproken. In de uitnodiging voor de algemene vergadering moet in ieder geval worden vermeld wat het doel is van de kapitaalvermindering.
Als de aandeelhouders in de algemene vergadering een besluit hebben genomen over de kapitaalvermindering, dan leggen zij dit vast in een zogenoemd aandeelhoudersbesluit. Voorheen moest dit aandeelhoudersbesluit voor de duur van twee maanden bij de Kamer van Koophandel ter inzage worden neergelegd. Dat het besluit bij de Kamer van Koophandel lag, moest bekend gemaakt worden in een landelijk dagblad. Zo kregen eventuele schuldeisers de kans om het besluit in te zien en zich hierover uit te spreken.
Na de periode van twee maanden, konden de aandeelhouders bij de arrondissementsrechtbank een verklaring van non-verzet aanvragen. Uit deze verklaring bleek dat er door de schuldeisers geen bezwaar is gemaakt tegen de kapitaalvermindering.
Sinds 1 oktober 2012 is het niet meer nodig om het aandeelhoudersbesluit ter inzage te leggen bij de Kamer van Koophandel. Wel moet er door het bestuur getoetst worden of het ook na het afstempelen van de aandelen nog mogelijk is om – eventuele toekomstige – schuldeisers te blijven betalen. Dit noemen we de uitkeringstoets. Dit is een belangrijke toets. Toetst het bestuur onvoldoende of er voldoende geld in de onderneming blijft om de schuldeisers te betalen en ontstaat hierdoor op een later moment schade, dan is het bestuur hiervoor hoofdelijk aansprakelijk.
Wilt u meer informatie over het afstempelen van aandelen, de uitkeringstoets of kapitaalvermindering in het algemeen, neemt u dan contact met ons op.
Volgens de Europese Richtlijn (Richtlijn EU 2019/1151) moet het vanaf 1 augustus 2021 mogelijk zijn om een besloten vennootschap (bv) digitaal op te richten. Hoewel we deze datum inmiddels achter ons hebben liggen, is het op dit moment nog niet mogelijk om een bv digitaal op te richten. HJ Notariaat praat u bij over de laatste ontwikkelingen rondom het digitaal oprichten van een bv.
Het oprichten van een bv is een tijdrovende en daarmee kostbare aangelegenheid. De oprichters moeten samen naar de notaris en zie al die agenda’s maar eens op elkaar af te stemmen. Bovendien zijn er vaak reistijd en reiskosten gemoeid met een bezoek aan de notaris. En tijd is geld. Met de mogelijkheid van het digitaal oprichten van een bv wordt het ineens een stuk makkelijker om een bv op te richten. Dit betekent een besparing van tijd en dus ook een besparing op de kosten.
In de Europese Richtlijn van 2019 staat dat alle lidstaten vanaf 1 augustus 2021 de mogelijkheid moeten bieden om een besloten vennootschap digitaal op te richten. Om de regels uit de richtlijn uit te werken in nationale wetgeving, is tijd nodig. Er moet immers een wetsvoorstel worden geschreven en hierover moet in de Eerste en Tweede Kamer worden gestemd.
Onder andere het bestrijden van de coronapandemie zorgde ervoor dat het de Nederlandse overheid niet lukte om het digitaal oprichten van een bv uit te werken in de nationale wetgeving. Het ministerie van Justitie en Veiligheid heeft daarom gebruik gemaakt van de mogelijkheid om uitstel van een jaar te krijgen, om zo het wetgevingstraject af te ronden. Tot het moment dat de Europese Richtlijn is goedgekeurd door de Eerste en Tweede Kamer, is het digitaal oprichten van een bv dus nog niet mogelijk.
Het oprichten van een rechtspersoon is geregeld in artikel 2:4 Burgerlijk Wetboek. Hierin staat onder meer dat er een akte van oprichting vereist is. Omdat het hier om een rechtshandeling gaat, is het aan de notaris om vast te stellen of ieder van de oprichters ook
daadwerkelijk de wil heeft om de rechtspersoon op te richten. Voordat de notaris de akte kan opstellen, controleert hij of zij de identiteit van de oprichters. De oprichters moeten daarvoor op dit moment nog in persoon bij de notaris langsgaan.
De notaris zorgt nu al voor de registratie in het handelsregister. Toch is dit niet zo specifiek in de nationale wetgeving vastgelegd. Nu er aan de wettekst gesleuteld wordt in verband met de mogelijkheid om een bv digitaal op te richten, is dit een mooi moment om ook de registratie in het handelsregister door de notaris in de wet vast te leggen.
Voor wat betreft de digitale oprichting van een bv verplicht de richtlijn de lidstaten om op een aantal onderwerpen nadere voorschriften op te stellen. Waar in ieder geval wetgeving over moet komen is over:
● Welke procedures er zijn rondom het waarborgen van de handelingsbekwaamheid en vertegenwoordigingsbevoegdheid van de oprichters.
● Hoe de identiteit wordt vastgesteld.
● Hoe gezorgd wordt dat de gegevens via een beveiligde verbinding worden uitgewisseld.
● Welke procedures er zijn rondom verificatie van rechtmatigheid en benoeming.
Daarnaast geeft de richtlijn op een aantal onderwerpen facultatieve punten om uit te werken in de wetgeving weer. Het gaat dan bijvoorbeeld om de rol van de notaris.
In het conceptwetsvoorstel staat in ieder geval dat de notaris moet zijn aangesloten op een speciaal systeem voor gegevensverwerking, dat door de Koninklijke Notariële Beroepsorganisatie wordt beheerd. Via dit systeem vindt het gesprek met de oprichters van de bv digitaal plaats.
Een belangrijk verschil met het fysiek oprichten van een bv, is dat de oprichters straks dus niet meer in persoon langsgaan bij de notaris, maar dat het contact plaatsvindt via de beveiligde videoverbinding. Niet alleen het gesprek vindt digitaal plaats. Ook het ondertekenen van de akte en het controleren van de identiteit gebeurt via de online verbinding.
Het conceptwetsvoorstel is op 15 juni 2021 gepubliceerd. Iedereen die verbeterpunten had, kon dit tot 12 juli 2021 doorgeven. Vervolgens wordt het wetsvoorstel behandeld in de ministerraad, zal de Raad van State er advies over uitbrengen en daarna moeten de Eerste en Tweede Kamer over de wet stemmen. Voorlopig zijn we er dus nog niet.
HJ Notariaat is sterk digitaal georiënteerd en volgt de ontwikkelingen op de voet. Zodra er mogelijkheden zijn om een bv digitaal op te richten, dan zullen wij daar direct op aansluiten.
Wilt u meer informatie over het (digitaal) oprichten van een bv, neemt u dan contact met ons op.
Een nieuwsbericht van RTL van 16 oktober 2020 trok de aandacht van de twee leden van de Tweede Kamer Lodders en Koerhuis (beiden van de VVD). In het nieuwsbericht vertelt Linda (49) dat ze uitgezaaide borstkanker heeft en dat ze naar alle waarschijnlijkheid nog voor de jaarwisseling zal overlijden. Zij en haar zoon Milo (13) verloren zes jaar eerder al hun man en vader. Dit betekent dat Milo na het overlijden van Linda wees zal worden. Milo hoopt na haar overlijden samen met de nieuwe vriend van zijn moeder in het huis te blijven wonen waar hij altijd met zijn ouders heeft gewoond. Omdat hij de wettelijke erfgenaam van zijn moeder is en hij erfbelasting over de verkregen erfenis moet betalen, is er een bedrag nodig van zo’n € 45.000. Milo is minderjarig en kan dus geen lening afsluiten voor dit bedrag. Op basis van de huidige wetgeving, betekent dit dat Milo het ouderlijk huis zal moeten verkopen.
Dit nieuwsbericht was aanleiding voor Lodders en Koerhuis om Kamervragen te stellen aan de Staatssecretaris van Financiën (Fiscaliteit en Belastingdienst) Hans Vijlbrief. Uit de beantwoording van de Kamervragen blijkt dat er: “in de periode 2012 tot en met 2016 in totaal ongeveer 140 minderjarige kinderen als wees een erfenis hebben ontvangen. In ongeveer driekwart van deze gevallen was er belasting verschuldigd over de erfenis.” Hoe vaak het daadwerkelijk om een vergelijkbare situatie als bij Milo gaat, is niet duidelijk.
Uit de beantwoording van de Kamervragen blijkt ook dat Milo in dit geval niet valt onder de hardheidsclausule die al in de wet is opgenomen. Met de wijziging van de Successiewet per 1 januari 2010 is er namelijk een getrapte vrijstelling voor jonge kinderen komen te vervallen. Om een beroep te doen op de hardheidsclausule moet het toepassen van de wet leiden tot een situatie die de wetgever niet had kunnen voorzien. Daarvan is door het vervallen van die getrapte vrijstelling geen sprake.
Omdat er voor dit soort schrijnende situaties op dit moment geen pasklare oplossing is en omdat de Staatssecretaris het niet gewenst vindt dat kinderen in een dergelijke situatie niet zonder meer recht hebben op uitstel van betaling, publiceerde hij een beleidsbesluit. Het beleidsbesluit loopt vooruit op een wijziging van de wetgeving en voorkomt dat kinderen die toch al in een verdrietige omstandigheid verkeren, ook nog eens erfbelasting moeten betalen en daardoor het ouderlijk huis moeten verlaten.
Het beleidsbesluit wijzigt de Leidraad Invordering 2008 per 1 juli 2021. Kortweg houdt het beleidsbesluit in dat de ontvanger van de erfenis in een beperkt aantal situaties langdurig uitstel van betaling van de erfbelasting kan krijgen. Bovendien hoeft het kind in deze gevallen geen invorderingsrente te betalen.
De belastingschuldige moet zelf een verzoek indienen om in aanmerking te komen voor uitstel van betaling van erfbelasting. Het uitstel geldt vervolgens voor minimaal vijf jaar. De Belastingdienst stelt als voorwaarde voor het uitstel en het niet innen van de invorderingsrente dat er voldoende zekerheid moet zijn dat de belastingplichtige ook daadwerkelijk de betalingsverplichting nakomt. Als het stellen van deze zekerheid voor de belastingschuldige leidt tot onevenredige gevolgen die niet in verhouding staan tot het doel van het stellen van zekerheid, dan kan de Belastingdienst afzien van de zekerheidseis.
Het uitstel geldt overigens niet alleen voor de aanslag erfbelasting, maar ook voor belastingaanslagen die behoren tot de boedel van de nalatenschap. Ook nu weer gaat het alleen om belastingaanslagen die bij het afdwingen van de betaling tot een schrijnende situatie zouden leiden.
Wilt u op de hoogte gehouden worden van de beleidswijziging langdurig uitstel voor schrijnende situaties en de wetswijziging die hierop volgt, schrijf u dan in voor onze nieuwsbrief. Is er een minderjarige in uw omgeving die meer wil weten over uitstel van erfbelasting en of de vernieuwde regelgeving ook voor deze minderjarige van toepassing is, neemt u dan contact op voor een vrijblijvend gesprek. In dit gesprek bekijken we of het uitstellen in deze persoonlijke situatie mogelijk is.
U wilt een huis kopen, maar met de alsmaar stijgende huizenprijzen en de krapte op de woningmarkt is dat lastig. Waar u voorheen met wat spaargeld en een modaal inkomen prima een huis kon kopen, is dat anno 2021 wel even anders. Een bank leent niet altijd genoeg geld om een huis te kunnen kopen. Een alternatief om toch uw droomhuis te kopen, is via een familiehypotheek. Zo komt u samen verder. In dit artikel vertellen we u er alles over.
Bij een familiehypotheek leent een kind geld van de ouders om een woning te financieren. De ouders ontvangen rente op het geleende bedrag. Er zijn twee soorten familiehypotheken:
• Het kind leent een deel bij de familie
• Het kind leent alles bij de familie
Net als bij een normale hypotheek bij de bank, wordt er een bedrag afgesproken. Hier wordt rente over betaald en er is een vooraf vastgestelde betaaltermijn.
Heeft het kind nog een schuld bij de ouders lopen, dan houdt de bank hier rekening mee. Bij het verstrekken van de gewone hypotheek telt de bank deze schuld mee bij de berekening van het bedrag wat het kind mag lenen. In sommige gevallen kan de bank daarom nog steeds nee zeggen tegen de bankhypotheek, omdat het inkomen van het kind mogelijk niet genoeg is om beide leningen af te lossen.
Een familiehypotheek kan een handige oplossing zijn als uw bank niet meer dan honderd procent van de waarde van uw woning wil financieren. In dit geval kunnen ouders het bedrag wat nodig is voor bijvoorbeeld notariskosten of een verbouwing bijleggen.
Voordelen bij een familiehypotheek:
• Als er een voordelig rentepercentage wordt afgesproken, kunnen de maandlasten voor het kind lager zijn dan bij een reguliere hypotheek.
• Voor de ouders levert een familiehypotheek meer op dan wanneer het spaargeld op de spaarrekening staat. Een mooie oplossing, want door de lage, of zelfs negatieve rente, is traditioneel sparen niet meer rendabel.
Een familiehypotheek klinkt informeel, maar is wel degelijk een formele overeenkomst. Dus net als bij een hypotheek bij een bank, wordt de familiehypotheek vastgelegd in een overeenkomst. Beide partijen moeten zich hieraan houden. In de overeenkomst wordt onder andere vastgelegd wat de rente is, en hoelang de looptijd van de lening is.
Omdat een familiehypotheek een ingewikkelde financiële regeling is, is het raadplegen van een notaris aan te raden bij het opstellen van een dergelijke overeenkomst. Een notaris weet op fiscaal gebied waar een soortgelijke overeenkomst aan moet voldoen. Zo voorkomt u vervelende risico's.
Ook bij een familiehypotheek kunt u gebruikmaken van de hypotheekrenteaftrek. Er zijn wel een aantal eisen:
• De rente mag niet veel hoger of lager zijn dan wat een bank zou vragen voor eenzelfde lening.
• Ook de looptijd moet ongeveer even lang zijn.
Als de overeenkomst tussen ouder en kind voldoet aan deze en de andere voorwaarden voor de hypotheekrenteaftrek, mag het kind de hypotheekrente aftrekken in de aangifte inkomstenbelasting.
Een notaris kan controleren of de overeenkomst aan alle juridische eisen voldoet. Ook de Belastingdienst kan de overeenkomst controleren.
De ouders hoeven geen belasting te betalen over de rente die zij ontvangen. Daarnaast kunnen ze het bedrag dat hun kind aan rente en aflossing betaalt, weer terugschenken.
Houdt hierbij wel rekening met het jaarlijkse bedrag dat ouders belastingvrij mogen schenken aan hun kinderen.
Als het kind geld leent van zijn ouders en er een partner aanwezig is, zijn zij samen aansprakelijk voor de lening. Dit wordt standaard vastgelegd op het moment dat ze zijn getrouwd in gemeenschap van goederen.
Als het kind en de schoonzoon- of dochter niet getrouwd zijn, of onder huwelijkse voorwaarden zijn getrouwd, is het verstandig om apart vast te leggen dat beiden aansprakelijk zijn voor de schuld. Een overeenkomst als deze voorkomt mogelijke problemen in de toekomst.
Een familiehypotheek is een oplossing voor kinderen die wat hulp kunnen gebruiken bij de aankoop van hun woning. Maar er zijn wel risico’s aan verbonden:
• Het gaat om een groot bedrag met een lange looptijd. De ouders moeten het geld dus voor een langere periode kunnen missen.
• Bedenk van tevoren wat er kan gebeuren als het kind werkloos- of arbeidsongeschikt raakt. De ouders kunnen vragen of het kind een overlijdensrisicoverzekering of een arbeidsongeschiktheidsverzekering afsluit.
We vertelden net al dat het aan te raden is de overeenkomst van de familiehypotheek samen met een notaris op te stellen. Daarnaast raden wij u aan om de hypotheek te laten doorberekenen door een adviseur. Hiermee weet u zeker dat de overeenkomst aan de juiste eisen voldoet, aftrekbaar is en eventuele onenigheid wordt vermeden.
Wilt u meer weten over de familiehypotheek? Neem dan contact met ons op voor een vrijblijvend adviesgesprek.
Wanneer u en uw partner besluiten uit elkaar te gaan, is het belangrijk dat zaken goed op papier komen te staan. Dit geldt niet alleen wanneer u besluit de samenlevings-
overeenkomst te ontbinden, maar ook wanneer het om een scheiding van huwelijkspartners gaat. In beide situaties kan de notaris u helpen bij het regelen van uw scheiding.
Wanneer u gehuwd bent of een geregistreerd partnerschap bent aangegaan en u wilt scheiden, dan dient u een verzoek tot echtscheiding in bij de rechtbank. Hierbij is het verplicht om een advocaat in te schakelen. Toch kan ook de notaris een belangrijke rol spelen bij de afwikkeling van de echtscheiding. Een notaris kan u helpen om de huwelijkse voorwaarden op de juiste manier af te handelen en u adviseren over de verdeling van bezittingen die tijdens het huwelijk zijn verkregen.
Heeft u enkel een samenlevingscontract getekend bij de notaris, dan is de tussenkomst van een advocaat niet verplicht. U kunt het samenlevingscontract bij de notaris laten ontbinden. De notaris kan u begeleiden bij het maken van nieuwe afspraken over onder meer de verdeling van de inboedel. Ook over zaken als de polis van uw levensverzekering en pensioenaanspraken kan de notaris u adviseren.
Als de communicatie tussen u en uw partner nog goed is, dan kunt u ervoor kiezen om te scheiden via mediation. Mediation verloopt vaak sneller en prettiger dan wanneer u zich ieder laat vertegenwoordigen door een eigen advocaat. In plaats van het inschakelen van een zogenoemde mediator, kan ook de notaris optreden in deze rol. Een belangrijk speerpunt daarbij is dat de notaris altijd onafhankelijk en onpartijdig werkt en dat bij de afwikkeling van de scheiding daarom rekening kan worden gehouden met de belangen van alle betrokken partijen.
In sommige situaties komt u gedurende een scheiding hoe dan ook uit bij een notaris. Dit is bijvoorbeeld aan de orde wanneer er een eigen woning is en er een akte van verdeling opgemaakt dient te worden. Kiest u ervoor om de gehele scheiding door de notaris te laten regelen, dan bent u er zeker van dat de scheiding juridisch goed geregeld wordt. Zo liggen afspraken vast in notariële akten, die zonder tussenkomst van de rechter afdwingbaar zijn.
Wilt u meer informatie? Neemt u dan contact met ons op voor een vrijblijvend adviesgesprek.
Soms vinden ouders om uiteenlopende redenen dat hun kind geen recht heeft op een wettelijk erfdeel als de ouder komt te overlijden. Zij leggen dan in hun testament vast dat ze het kind onterven. De wet bepaalt dat een kind nooit volledig onterfd kan worden. Er blijft namelijk altijd recht bestaan op de legitieme portie.
De legitieme portie is het deel van de erfenis waar het kind altijd recht op houdt. De legitieme portie bestaat uit de helft van het wettelijke erfdeel. Laten we uitgaan van een voorbeeld: het betreffende kind had normaal gesproken recht op een derde deel van de erfenis, omdat er nog een echtgenoot en een ander kind zijn. Nu heeft de overleden ouder in het testament bepaald dat dit kind geen recht heeft op de nalatenschap. De legitieme portie is dan de helft van het wettelijke erfdeel. Kort door de bocht betekent dit dat het onterfde kind dan recht heeft op een zesde deel van de nalatenschap.
Toch klopt het niet helemaal wat hierboven staat. De legitieme portie berekenen we namelijk niet alleen over de nalatenschap. Voor het berekenen van de legitieme portie kijken we naar de nalatenschap en we tellen daar alle giften die de erflater bij leven heeft gedaan bij op. We noemen de nalatenschap en de giften samen de legitimaire massa. In de praktijk blijkt de legitimaire massa vaak lastig te berekenen, omdat het onterfde kind geen toegang heeft tot de informatie waaruit blijkt dat er giften gedaan zijn. Via een rechter kan het kind dan afdwingen om inzage te krijgen in de bankafschriften die teruggaan tot zeven jaar voor de datum van overlijden.
Als u als onterfd kind kunt aantonen dat er voor het overlijden grote giften gedaan zijn, dan kan de legitimaire massa een veel hoger bedrag zijn dan het bedrag van de nalatenschap. Als het kind dan besluit een beroep te doen op de legitieme portie van zijn erfdeel, dan bestaat de kans dat de legitieme portie meer is dan het erfdeel dat de erfgenamen zullen ontvangen. In uitzonderlijke gevallen kan het zelfs zo zijn dat de nalatenschap niet toereikend is om de legitieme portie te voldoen. In dat geval moeten de erfgenamen de giften aan de nalatenschap terugbetalen, zodat hiervan de legitieme portie betaald kan worden. We noemen dit juridisch het inkorten van giften.
Wilt u meer weten over het opeisen van uw legitieme portie of heeft u hulp nodig bij het berekenen van de hoogte ervan, neem dan contact op met HJ Notariaat.
‘Een samenlevingscontract is alleen voor mensen die van plan zijn om uit elkaar te gaan.’ ‘De enige die beter wordt van een samenlevingscontract, is de notaris.’ Het zijn uitspraken over de samenlevingsovereenkomst die we helaas regelmatig horen. Een samenlevingscontract is niet verplicht, maar gaat u samenwonen, dan raden wij u aan om deze overeenkomst wel op te (laten) stellen en deze te laten bekrachtigen door een notaris. Waarom dat belangrijk is, vertellen we u graag in dit artikel.
Als u met een ander gaat samenwonen, dan is het belangrijk om de zaken goed te regelen. Als we het hebben over samenwonen, dan hebben we het overigens niet alleen over het samenwonen met uw partner. Besluit u samen met een familielid of een vriend een huis te betrekken, dan is het net zo goed belangrijk om uw zaken goed te regelen. U kunt maximaal met één persoon een samenlevingsovereenkomst aangaan.
De wet regelt verder niets voor mensen die ongehuwd samenwonen. Dit betekent dat alle bezittingen en schulden bij een scheiding eerlijk verdeeld moeten worden. Nu denkt u misschien dat u daar met uw partner tegen die tijd duidelijke afspraken over kunt maken. Maar wat als er emoties meespelen tegen die tijd? Of wat als uw partner overlijdt en u ineens met de familie van uw partner moet discussiëren welke items er door wie zijn ingebracht? Dan bestaat de kans dat het ineens allemaal niet meer zo makkelijk is als u voorheen voor ogen had.
Als uw partner overlijdt en u heeft geen samenlevingsovereenkomst opgesteld, dan krijgen de erfgenamen de helft van het huis en de inboedel. Dat is ook het geval wanneer één van de partners veel eigen geld in het huis heeft gestoken. Leg daarom altijd duidelijk vast in een samenlevingscontract wie welk deel heeft ingebracht. Als u in de samenlevingsovereenkomst vastlegt dat de langstlevende partner alle gemeenschappelijke goederen zoals het huis en de inboedel krijgt, dan noemen we dit ook wel een verblijvingsbeding.
Natuurlijk kunt u onderling afspraken maken en regelt u daarmee ook een groot deel van uw zaken. Toch kan het in bepaalde gevallen noodzakelijk zijn om het samenlevingscontract bij de notaris vast te leggen. Banken kunnen dit vereiste bijvoorbeeld stellen als u een hypotheek wilt afsluiten. Maar ook pensioenfondsen kunnen een notariële samenlevingsovereenkomst als voorwaarde stellen om aanspraak te maken op een partnerpensioen na overlijden.
In alle gevallen die we hiervoor noemden, blijkt het samenlevingscontract vooral nodig op het moment dat er iets misgaat. U besluit uit elkaar te gaan of een van de partners komt te overlijden. Maar wist u dat een samenlevingscontract u ook serieus geld kan opleveren als u nog wel samen bent? Met een notariële samenlevingsovereenkomst kunnen u en uw partner namelijk als fiscale partners door de Belastingdienst worden aangemerkt. Dit betekent dat u de aftrekposten bij de belastingaangifte mag verdelen en dit kan een ruim belastingvoordeel opleveren.
Heeft u na het lezen van bovenstaande vragen over het samenlevingscontract of wilt u weten wat ons notariaat hierin voor u kan betekenen? Neem gerust contact op met ons kantoor voor een vrijblijvend adviesgesprek.
Het laten opstellen van een levenstestament door een notaris is ontzettend belangrijk. Ontdek hier waarom.
Het laten opstellen van een testament is voor de meeste mensen niet vreemd. Zo bent u er immers van verzekerd dat uw nalatenschap goed afgehandeld wordt na uw overlijden. Het laten opstellen van een levenstestament is daarentegen toch vaak minder vanzelfsprekend. Terwijl het juist ontzettend belangrijk is om ook tijdens uw leven uw zaken goed vast te leggen. Mocht er iets gebeuren waardoor u niet meer in staat bent om zelf beslissingen te nemen, dan is het fijn dat u uw zaken goed geregeld heeft.
Wij leggen u graag uit wat een levenstestament precies inhoudt en waarom het zo belangrijk is om deze te laten opstellen.
In een levenstestament laat u vastleggen hoe u zaken geregeld wilt hebben mocht er bij leven iets gebeuren, waardoor u uw zaken niet meer zelf kunt regelen. In het levenstestament wijst u iemand aan (een gevolmachtigde) die uw belangen behartigt als u daar zelf niet meer toe in staat bent. Denk hierbij aan ziekte of andere omstandigheden.
Een notaris zal beoordelen of u wilsbekwaam bent ten tijde van het opstellen van het levenstestament. Dit betekent dat u in staat bent om zelfstandig beslissingen te nemen en de gevolgen hiervan te kunnen overzien.
Het grote voordeel van een levenstestament is dat banken de in het testament genoemde gevolmachtigde erkennen. Hierdoor verkrijgt deze persoon direct de benodigde machtigingen om uw zaken te kunnen regelen. Deze gevolmachtigde mag dan bijvoorbeeld uw vermogen beheren of schenkingen verrichten namens u, of uw huis verkopen.
Ook kunt u zaken omtrent uw gezondheid laten vastleggen. Denk hierbij aan:
- Hoe staat u tegenover euthanasie?
- Wilt u uw organen doneren na uw overlijden?
- Hoe kijkt u aan tegen opname in een verzorgingstehuis?
- En hoe wilt u verzorgd worden in geval van ziekte?
Het is goed om op een rustig moment over al deze vragen na te denken en dit vast te laten leggen in een levenstestament. Dit geeft u niet alleen de rust dat alles goed geregeld is, maar zorgt er ook voor dat u de regie in handen houdt.
Ik kan mij voorstellen dat u na het lezen dit artikel nog vragen bij u opkomen. Elke persoon en elke situatie is immers uniek. U bent van harte welkom bij ons op kantoor voor een vrijblijvend adviesgesprek.
De regels over de hoogte van de overdrachtsbelasting veranderen in 2021. Wij leggen uit wat de belangrijkste veranderingen zijn. Heeft u vragen over dit onderwerp, neem dan contact met ons notariaat op. Onze notarissen voorzien u graag van passend advies.
Als u een woning in Nederland koopt dan bent u verplicht om een bepaald percentage aan overdrachtsbelasting te betalen. In 2020 is het bedrag van de overdrachtsbelasting voor woningen 2%. De regels over de overdrachtsbelasting veranderen omdat de overheid starters en doorstromers meer kans wil geven op de woningmarkt. Per 1 januari 2021 veranderen de tarieven voor de overdrachtsbelasting. Welk tarief een koper betaalt hangt af vanaf dat moment af van de leeftijd van de koper en van wat de koper met de woning gaat doen.
Kopers van 18 tot 35 jaar betalen eenmalig geen overdrachtsbelasting bij de aankoop van een woning, als de overdracht van een woning bij de notaris plaatsvindt op of na 1 januari 2021. Voor kopers van 35 jaar of ouder is de overdrachtsbelasting 2% en voor beleggers is de belasting 8%.
Niet iedere koper kan gebruik maken van de startersvrijstelling, er gelden een aantal voorwaarden:
Als een van de kopers jonger is dan 35 jaar en de andere koper is ouder dan 35 jaar, dan betaalt de koper van boven de 35 jaar 2% belasting over zijn deel. De andere koper betaalt geen overdrachtsbelasting over zijn deel als hij aan alle voorwaarden voldoet.
Een andere verandering in de regels rondom de overdrachtsbelasting is dat kopers 8% belasting moeten betalen als ze niet zelf in de woning gaan wonen. Bijvoorbeeld omdat ze de woning voor hun kind kopen, omdat ze de woning als vakantiehuis gaan gebruiken of als ze de woning gaan verhuren.
Als u een huis wilt kopen en gebruik wilt maken van de nieuwe regels dan kan dat als de overdracht van de woning bij de notaris plaatsvindt op of na 1 januari 2021. Geef aan de verkoper aan dat u de passeerdatum in 2021 wilt laten plaatsvinden. Let er dan wel op dat de hypotheekofferte in de tussentijd niet verloopt want dan kan het gebruik maken van de nieuwe regels ongunstig voor u uitvallen.
De notaris is verantwoordelijk voor het afdragen van de overdrachtsbelasting. De Belastingdienst controleert na de overdracht of een koper zelf in de gekochte woning woont en of de koper al eerder gebruik heeft gemaakt van de vrijstelling.
Meer weten over de nieuwe regels of wilt u advies op maat? Neem dan contact met ons notariaat op.
Jazeker! Het adviesgesprek kan telefonisch plaatsvinden of via een beeldverbinding, zoals Skype, Whatsapp of een andere applicatie. U ziet dan de notaris op beeld. Een offerte en conceptakte ontvangt u per e-mail. Daarop kunt u ook per e-mail reageren.
Voor het tekenen van de akte komt u normaal gesproken naar ons kantoor. Bent u hier fysiek niet toe in staat of durft u het niet aan vanwege besmettingsgevaar? Dan kunt u met de notaris een plaats afspreken waarbij de notaris met eigen ogen kan zien dat u de akte daadwerkelijk zelf ondertekent. Wij hebben ervaring opgedaan met mensen die in de auto of in hun eigen woonkamer de akte ondertekenen met de notaris op veilige afstand aan de andere kant van het raam.
Meer weten over de mogelijkheden? Neem dan contact met ons op.
Met trotst delen wij u mee dat mr. Marijn Vos - van Roijen (1969) vandaag 23 april 2020 is beëdigd door de rechtbank te Amsterdam in verband met haar benoeming tot toegevoegd notaris bij HJ Notariaat in Castricum.
Marijn adviseert cliënten en passeert akten op elk notarieel rechtsgebied, waaronder het vastgoedrecht, personen- en familierecht, erfrecht en ondernemingsrecht. Marijn is toegevoegd aan het protocol van notaris mr. Jakob Roelf Heldring.
Als toegevoegd notaris heeft Marijn dezelfde bevoegdheden als de notaris aan wie zij is toegevoegd en kan dus zelfstandig akten passeren. Het verschil met een notaris is dat de toegevoegd notaris in dienst is.
Aan de benoeming tot toegevoegd notaris gaat een uitgebreide procedure vooraf. De kandidaat ondergaat eerst een psychologische persoonstoets. Ook moeten verschillende instanties en personen positieve referenties over de kandidaat afgeven en wordt de kandidaat beoordeeld door de commissie toegang notariaat. Na de ministeriële goedkeuring wordt de kandidaat bij de rechtbank beëdigd.
Wilsonbekwaamheid. Een lastig en niet altijd duidelijk begrip. In de juridische wereld betekent het dat u niet meer in staat bent om uw eigen ‘vermogensrechtelijke- en persoonlijke belangen’ waar te nemen.
Veel mensen denken hier niet echt over na, of gaan er vanuit dat dit vanzelf geregeld is, omdat ze bijvoorbeeld getrouwd zijn of kinderen hebben. Dit is niet het geval. Als u wilsonbekwaam bent, kunnen geen rechtshandelingen meer namens u worden uitgevoerd (denk aan het verkopen van een woning, bankzaken regelen of een schenking uitvoeren, of beslissingen worden genomen van medische aard), tenzij:
• een bewind is ingesteld over uw vermogen (dit gaat via de rechter), en/of een mentor die uw lichamelijke belangen behartigd, of
• u een ‘gevolmachtigde’ hebt aangesteld (een vertrouwenspersoon), veelal via een akte bij de notaris.
Een bewind aanvragen via de rechter duurt vaak lang en kan onnodig belastend voor u zijn. Daarnaast mag de bewindvoerder niet altijd zomaar alle rechtshandelingen meer uitvoeren. Soms alleen met toestemming van de rechter. Ook moet elke jaar rekening en verantwoording worden afgelegd aan de rechter.
Daarom is het verstandig om nu na te denken over een vertrouwenspersoon (bijvoorbeeld uw partner en/of uw kinderen). Uw wensen kunnen dan worden vastgelegd in een ‘levenstestament’. Dit is een notariële akte die werkt als u nog leeft (een testament werkt alleen als u bent overleden).
U kunt in een levenstestament laten vastleggen wat in een specifieke situatie – bij uw wilsonbekwaamheid – namens u gedaan of geregeld moet worden. Denk dan bijvoorbeeld aan uw wensen ten aanzien van:
• uw financiën, uw onderneming, uw woning;
• schenkingen, of u deze wilt blijven doen en onder welke voorwaarden;
• medische handelingen;
• allerlei praktische zaken, zoals de verzorging van uw huisdieren.
U kunt het levenstestament ook beperken tot bijvoorbeeld alleen uw geld en goederen. We spreken dan van een ‘notariële volmacht’. Ook als u ondernemer bent is het levenstestament van groot belang voor de continuïteit van uw bedrijf bij uw eventuele wilsonbekwaamheid.
Het is niet verstandig uw wensen thuis aan de keukentafel vast te leggen. Bij de notaris staat uw identiteit en datum van ondertekening vast. De notaris controleert of u de inhoud begrijpt zodat niemand later kan beweren dat u de kluts al kwijt was.
Tenslotte: alleen via de notaris kunt u beslissingen over uw eigen woning regelen. Met het levenstestament houden u en uw naasten zelf de regie over uw leven. Op onze website hebben wij een brochure en een stappenplan opgenomen.
Heeft u vragen over het opstellen van een levenstestament, neemt u dan contact op met een van de notarissen van HJ Notariaat in Castricum voor het maken van een vrijblijvende afspraak. U bent van harte welkom!
Tim en Manon zijn gescheiden. Na een huwelijk van tien jaren, waarbij 2 kinderen zijn geboren, was de vlam gedoofd. Wel hebben ze afgesproken gezamenlijk het gezag over de kinderen te houden. De kinderen verblijven bij Manon. Tim heeft een omgangsregeling met de kinderen op vastgestelde tijden. De verhouding tussen de ex-echtelieden is gespannen. Ze gunnen elkaar weinig: al helemaal niets als een van hen beide komt te overlijden. Wat moeten ze regelen? Een testament!
Wat kunnen Tim en Manon, beiden afzonderlijk van elkaar, in een testament regelen? Beiden zullen ze willen dat de kinderen als erfgenamen optreden. Dat is wettelijk al zo geregeld, dus dat hoeven ze niet bij testament te regelen. Maar wat gebeurt er als daarna een van de kinderen overlijdt? Dan erft naast het andere kind ook de ex-echtgeno(o)t(e)! En dat zal nooit de bedoeling zijn. Dit is te voorkomen door middel van het opstellen van een tweetrapsmaking in het testament: De ex-echtelieden zullen in het testament bepalen, dat wat de kinderen van hen verkrijgen, na het overlijden van dat betreffende kind, zal toekomen aan een door hen aan te wijzen derde, bijvoorbeeld het andere kind, of overige familieleden. Daarmee wordt voorkomen dat er iets bij de ex-echtgeno(o)t(e) terecht komt.
Aangezien de ex-echtelieden gezamenlijk het ouderlijk gezag over de minderjarige kinderen verkrijgen, zal bij overlijden van een van hen de laatstlevende automatisch het ouderlijk gezag verkrijgen. Het regelen van de voogdij, waarbij een ander dan de laatstlevende ouder tot voogd wordt benoemd, heeft derhalve dan ook geen zin. Wel natuurlijk voor de situatie dat de laatstlevende van hen beiden overlijdt. Dan moet er in het testament wel een voogdijregeling worden getroffen.
Om te voorkomen dat na het overlijden van de ene ouder de andere als gezagdragende ouder van de minderjarige kinderen aan de erfenis komt, dient er in het testament een bewindvoerder aangesteld te worden. Deze bewindvoerder beheert de erfenis uitsluitend in het belang van de minderjarige kinderen, tot het moment dat ze meerderjarig worden (bij de 18-jarige leeftijd). Overigens is het verstandig om de bewindvoeringsperiode te verlengen tot bijvoorbeeld de 21-jarige leeftijd.
In de wet staat geregeld, dat de ouder het recht toekomt de vruchten (denk aan rente) te genieten van het vermogen van de minderjarige kinderen. Dit is alleen maar te voorkomen, door in het testament de ex-echtgeno(o)t(e) uit te sluiten van het ouderlijk vruchtgenot. In dat geval komen de vruchten toe aan de minderjarige kinderen.
Vanwege het feit, dat er minderjarige kinderen zijn betrokken bij een overlijden van een ouder, is het altijd aan te raden een executeur te benoemen: dit voorkomt veel extra werkzaamheden bij de rechter en dat uw ex-e. Aan de executeur kunnen verregaande bevoegdheden worden gegeven teneinde de afwikkeling van de nalatenschap in goede banen te leiden.
Vanzelfsprekend zijn er nog veel meer zaken, die er geregeld kunnen worden in een testament, maar deze hoofdzaken zien we toch altijd wel terugkomen in het testament.
Heeft u vragen over het opstellen van een testament, neemt u dan contact op met een van de notarissen van HJ Notariaat in Castricum voor het maken van een vrijblijvende afspraak. U bent van harte welkom!
sluiten
Binnen 2 minuten weten of een testament voor u belangrijk is? Ontdek het met de Testamentcheck!